Eerste ontmoeting

Inmiddels is het ongeveer een week na mijn bevalling. Ik heb kraamhulp maar niet voor een baby want Joey is met zijn pleegmama mee. Ik weet niet beter en ik mis hem ook niet, ik heb de keuze gemaakt om hem namelijk na de bevalling niet te zien. Niet iedereen accepteert deze keuze en ikzelf heb er soms ook moeite mee dat ik deze keuze heb gemaakt maar ik heb op dat moment die keuze gemaakt en het voelde voor mij goed.

Doordat niemand het nog wist dat ik bevallen was ( niemand wist überhaupt dat ik zwanger was ) kwam de kraamhulp gewoon in haar “ normale “ kleding en dus niet in uniform. Dit gaf mij ook een fijn gevoel. Natuurlijk zijn alle “ hulptroepen “ ook langs geweest, denk aan het FIOM en jeugdzorg. Ik ben op 3 augustus bevallen en ongeveer 2 weken daarna moest ik gewoon weer naar school toe. Bizar he ? En niemand op school heb ik erover verteld want de verhalen die ik soms hoorde over baby’s zijn hartverscheurend.

Niet lang daarna mocht ik hem eindelijk zien. Wat een vreemd gevoel was dit. Ik ga mijn zoontje eindelijk zien.. hoe zal hij eruit zien ? Welke kleur oogjes heeft hij en zijn haar, zal het bruin of blond zijn ? Lijkt hij veel op mij? Alles spookte door mijn hoofd. Ik ging samen met mijn moeder en ik had nog iets kleins meegenomen voor hem. We moesten onder begeleiding wachten in een klein kamertje. Een begeleider zat erbij en bleef er ook bij. De eerste keer is het niet toegestaan om alleen te zijn met het kindje. Ik moet zeggen het voelde echt heel vreemd aan, in zo’n kille ruimte zitten met begeleiding en je eigen kindje. Het duurde ongeveer een uurtje maar het leken net 5 minuten en ik wilde hem toen al zo graag meenemen maar het mocht niet, de 3 maanden stonden al vast om mijn keuze te maken. Gelukkig mocht ik hem 2 weken daarna alweer zien en wat had ik toen een fijn gevoel. 

Als jullie nog dingen willen weten of mijn ervaringen willen weten vraag het dan gerust ! :)