Eenzaamheid naast het moederschap

Yep, herkenbaar. Inderdaad jammer dat t niet zo gemakkelijk is de juiste contacten te kunnen vinden. Ik werk savonds en ben overdag thuis met de kleine. Zou zo leuk kunnen zijn om met een volwassene en een kleintje van ongeveer dezelfde leeftijd af en toe af te spreken.

Herkenbaar. Ik werk dan wel 24 uur per week. Maar ik zie buiten mijn werk om ook weinig tot geen mensen. Ook ik ga 1x per week naar babyzwemmen maar meer dan een kletspraatje komt het niet echt. Wel balen. En soms heel eenzaam.

Toch valt het me op dat veel vrouwen zeggen het te herkennen, maar als we met veel eenzaam zitten te zijn thuis, waarom kunnen we dat dan niet doorbreken? Ik ga inderdaad ook naar babyzwemmen, maar merk dat dat ook wel erg ieder voor zich is. Behalve tijdens het zwemmen wat lachen naar elkaars baby. Het is heerlijk inderdaad om af te spreken met moeders met kleintjes van dezelfde leeftijd ongeveer. Toch zouden er ook meer clubjes oid voor nieuwbakken mamma's moeten zijn.

Zo heel erg herkenbaar. Ik ben sinds de helft van mijn zwangerschap thuis, mede doordat mijn contract niet omgezet werd naar vast. We hebben toen er bewust voor gekozen dat ik thuis blijf voor ons meisje. Het zou bij ons om het even zijn wat betreft salaris/opvangkosten, dus gaat ons meisje niet naar een opvang. Hoewel ik zesdubbel geniet van ons heel lang verwachte dochtertje (13 maanden oud), mis ik ook de sociale contacten. 1x per week ga ik naar babyzwemmen, maar verder is er weinig te beleven. Heel af en toe spreek ik af met vriendinnen van babyzwemmen, zo leuk om de kleintjes van ongeveer dezelfde leeftijd samen te zien spelen, maar dat zijn werkende moeders.