Een update vanuit Sint Maarten

Dag mede-mama's,

Het is alweer een paar maanden geleden dat ik wat heb laten horen van deze kant van de wereld... Na de nieuwe layout van mamaplaats had ik er niet zoveel zin meer in, en er is ook zoveel gebeurd en veranderd intussentijd!

Onze jongste is nu alweer 5 maanden oud, 2 tandjes zijn net een week door, hij wil niets anders dan zitten en liefst staan, en kort samengevat, het gaat me veeeels te snel! Onze oudste is nu 3 geworden, en een superlieve grote broer... Zo opgegroeid de laatste maanden, doet alles voor zijn broertje, en helpt mama met alles wat ik vraag... Heerlijk kind is het, ook al hield ik in het begin mijn hart vast haha!

Met beide jongens gaat alles hartstikke goed, met mij iets minder helaas. Toen Mielo 8 weken was, heb ik zoals jullie nog wel weten mijn pols gebroken gehad tijdens een val, om Mielo te beschermen aangezien ik hem in een draagdoek had toen ik viel. Mijn moeder vloog van nl om te helpen en dat ging na amper 5 dagen al mis (ze zou 6 weken blijven maar vond het toch te veel werk om voor een baby te moeten zorgen), en ze verbleef de resterende 5 weken bij haar broer in een apartement met zwembad. Maar goed, na een week heb ik het gips er dus maar af laten halen omdat ik met dat spul om niets kon doen thuis, en wonder boven wonder is het geheeld zonder gips en zonder rust.

Toen Mielo 3 weken oud was had ik savonds een aanval van hevige pijn rond mijn ribbenkast, dat steeds erger werd en ik veel moeite had met ademen... Dit werd zo erg dat we de ambulance gebeld hebben, maar toen zij kwamen trok het net weg dus was er geen diagnosis gemaakt. Hierna heb ik nog 8 keer zo'n aanval gehad, en ben bij 4 verschillende doktoren geweest met geen resultaten. Ik werd weggestuurd met "griepje", naverschijnselen van de bronchitis die ik met de bevalling opgelopen had, en had van 2 doktoren fysiotherapie voorgeschreven gekregen omdat ze dachten dat het OF in mijn rug/bekken zat, OF een rib die verkeerd schoot...

Heb 6 weken therapy gedaan en de dag dat ik de laatste therapy had, kreeg ik weer een aanval, dus dat was niet de oplossing....

4 weken geleden weer een aanval gehad, maar dit keer zo heftig dat ik bloed overgaf, dus maar weer de ambulance gebeld die me dit keer wel meegenomen hebben. Er warden meteen testen gedaan, en de internist besloot me toch maar te houden in het ziekenhuis. Na 2 dagen werd het eindelijk duidelijk wat ik nu had, pancreatitis. Alleen nu was de vraag, waarom? Ik drink geen alcohol aangezien ik nog borstvoeding gaf, en ben bovendien geen drinker, en galstenen had ik ook niet. 7 dagen heb ik in het ziekenhuis gelegen aan de infuzen en met morfine pijnstillende spuiten, geen eten om de alvleesklier rust te geven. 2 CT scans gehad, en talloze injecties.. Maar oh wat heb ik mijn kinderen gemist!!  Nu op een extreem vetloos diet om de aanvallen te controlleren, ik durf eigenlijk alleen nog maar eiwit en water te eten en drinken (val er wel lekker van af haha), en zit nu in de medische molen om erachter te komen wat de oorzaak is... tot noch toe geen antwoorden helaas... Als ik de aanvallen blijf krijgen gaan we een ECRP doen en daar zie ik gigantisch tegenop dus ik hoop dat er wat uit de testen komt op 3 juni...

Ok, dus hier is mijn kleine update so far...