Een strijd met je eigen lichaam

Zolang ik mezelf al zie, wat forser, maar nooit gedacht dat het zo erg zou zijn en dat ik een strijd voer met mijn eigen lichaam. Herken je dat gevoel?

Ik voer deze strijd al vanaf mijn 20e. Gewichtstoename blijft komen. Zelf zover dat ik tijdens de zwangerschap gewoon obese was. Had enorme gewicht waar ik zo van geschrokken was. Toen ik 18 was woog ik 75 en nu ik bijna 10 jaar later over de 100. Ik haat dat getal, daarom sta ik liever nooit op de weegschaal.

Ik doe echt letterlijk van alles om maar iets af te vallen. Tijdens de zwangerschap was ik van 103 naar 97 kilo gegaan en op het laatst van de zwangerschap woog ik uiteindelijk 113 kilo. Je wilt jezelf niet zo zien. Ik kijk door mijn foto’s die op mijn telefoon staan en zie zoveel verschillen met toen en nu. 

Gewichtstoename bleef komen en komen dat ik eens naar de huisarts ging om te kijken waar dit dan vandaan kwam, ben gestopt met de pil, maar gewichtstoename bleef. Viel geen grammetje af. Ben ik uiteindelijk ook doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar kwam ik pas na 2 jaar achter dat ik een prikkelbare darmsyndroom had. Waarom was dit niet eerder bekend? Kwam hier ook achter toen ik net 7 weken zwanger was. In het ziekenhuis kwamen ze mee van alles wat het kon zijn. Maar niks van dat alles was het. 

Voor mijn lengte hoor ik ongeveer weer tussen de 70-75kilo te wegen, ben maar 1,72 lang. 

Herkennen jullie dit? Zitten jullie ook in de strijd met je eigen lichaam? Wat doen jullie eraan?