Een scheiding en een nieuwe liefde

Vraag ik me soms toch af wat me ooit bezield heeft om te doen wat ik heb gedaan.

Handig. Ik had een heel verhaal getypt, ging wat mis en alles weg🙄 Voor de handigheid een kleine tijdlijn: Mijn opa is overleden in November '15 en ik ben jarig in Mei. Het overspel was dus in Mei '16.

Gelukkig waren de scherpe randen er in December '16 af. Ik miste mijn opa, maar voelde me in ieder geval niet meer zo slecht als een half jaar ervoor. Helaas is mijn huwelijk nooit meer de oude geworden. Er werd een scheiding aangevraagd en we zijn ieder bij onze eigen ouders gaan wonen.

Jullie kennen het gezegde wel, 'het bloed gaat waar het niet kruipen kan'. Ik kan uit ervaring zeggen dat dat klopt. Om eerlijk te zijn was ik totaal niet op zoek naar een relatie of lichamelijk contact, maar soms komt er iets op je pad wat je met beide handen aangrijpt. Zo liep het ook bij mij. In Februari '18 sprak een collega me aan, hij wilde wat gaan drinken. Dat deden we wel vaker met een selecte groep, dus ik stemde ermee in. Afijn, een aantal weken en tig dates later hebben we besloten om het samen te proberen. Ik schrijf proberen omdat ik nog verwikkeld was in mijn scheiding en hij nog nooit een relatie had gehad. Maar vol goede moed er tegenaan samen. Blijkbaar ben ik extreem vruchtbaar, want in Mei '18 bleek ik zwanger te zijn van nummer 2(/3). Totaal niet gepland, na de eerste schok wel gewenst. De angst van de eerste zwangerschap kwam direct terug naar boven, maar ook hier ging ik vol goede moed in. Na een week (5 weken zwangerschap) had ik last van bloedverlies, dus hebben we een echo laten maken. Daar bleek ik 2 zwangerschapsringen te hebben. 1 kapotte en 1 mooie ronde. De ronde is blijven plakken, de kapotte ben ik helaas verloren. Afijn, net voor kerst '18 ben ik toch weer opgenomen in het ziekenhuis. Mogelijke pre-eclampsie, intra-uteriene groeiachterstand en verminderde bewegingen. Weer de rollercoaster in.. hoera. De jongste is geboren met 33+6 en deed het behoorlijk goed. Zelfstandig ademen, hoefde niet onder de blauwe lamp en kon de volgende dag al naar een ander ziekenhuis🎉 van de NICU af. Op Valentijnsdag '19 kwam hij lekker naar huis. 

Vanaf toen werd het helaas moeilijker. Dat deel komt in het volgende stuk.

Liefs