Een ode aan de zorg in Nederland

Vandaag een korte blog, een kleine uiting van dankbaarheid voor hoe de zorg in Nederland geregeld is.

In eerdere blogs schreef ik al over mijn zoontje die 14 weken te vroeg geboren werd. Nog iedere dag zijn we extreem dankbaar voor hoe goed hij het doet. Want als je soms verhalen leest, en om je heen kijkt, dan realiseren wij ons echt wat een wonder deze kleine man is. Zonder longrijpingsmedicijnen gekregen te hebben, heeft hij het toch mooi geflikt om nooit op de beademing te hebben gelegen. En ondanks alle waarschuwingen, heeft hij slechts een kleine infectie gehad, maar ook daar knapte hij in een razend tempo van op.

Maar toch, hij heeft 10 weken in het ziekenhuis gelegen. Daar heeft hij de meest fantastische zorg gekregen die je als ouder maar kan wensen voor je kindje. Eerst op de NICU in het LUMC waar zowel de artsen als de verpleegkundige zo onwijs kundig en lief zijn! We hebben best vaak gezegd dat we ondertussen zoveel weten, we er zelf wel aan de slag kunnen. Maar NO WAY dat ik dat zou kunnen! Er komt zoveel meer bij kijken dan dat ik gezien heb.

Ook later in het GHZ waar hij met zoveel liefde verder heeft kunnen groeien. Hij heeft hier zoveel geleerd en zulke mooie stappen gemaakt. Ook hier was de zorg fantastisch.

Maar aan 10 weken ziekenhuis en de nodige zorg achteraf zit een prijskaartje. Een prijskaartje waar je buiten de grote steden een leuk appartement van kan kopen. En zonder ons huidige zorgverzekeringssysteem zouden wij dit niet kunnen betalen. We klagen veel in Nederland en ik kan ook echt nog wel een boekje over doen over dingen die niet goed zijn geregeld op het gebied van vroeggeboorte. Maar hoe de zorg hier geregeld is. Daar zijn wij echt heel dankbaar voor.

Ik besef met heel goed dat vast niet iedereen zo dankbaar is voor hoe de zorg in Nederland geregeld is. Maar ik ben dat in ieder geval wel. Want in voldoende andere landen had ik het mij niet kunnen veroorloven om de zorg van mijn kindje te betalen.