Een moeder met een baan is …

Er is geen discussie over mogelijk; alle moeders zijn werkende moeders, met of zonder baan!!! 

Maar toch zijn er specifiek voor die moeders die werken voor een baas, zijnde iemand die geen kusjes en knuffels geeft :), wat mij betreft een aantal uitdagingen.

Een moeder met een baan is …

… in totale stress schieten wanneer je kind jouw slaapkamer binnenwandel op maandag ochtend en zegt: Mama, moet je niet opstaan?

… ’s ochtends de föhn weer niet aanraken en je haar wederom in een knot hengelen.

… weten wat je oppas denkt, wanneer je het huis uit rent: wat zal ze dit keer vergeten; haar sleutels / telefoon of portemonnee?

… discussiëren met je man in de ochtend, wie er vrij gaat nemen omdat je kindje ziek is. (ofwel discussiëren over wie meer gemist kan worden op het werk).

… in de trein op weg naar je werk, realiseren dat je weer vergeten bent om bij de klassenlijst te zetten, wat jij voor lekkers gaat maken tijdens de feestelijke juffendag die al bijna is.

… je tas open maken op je werk en ontdekken dat je tas deels vol zit met duplo blokken.

… tussen de middag naar de winkel racen om daar knutselbenodigdheden te halen voor de verjaardagstractatie en tegelijkertijd op pinterest zoeken, naar wat het eigenlijk gaat worden dit keer.

… staren naar de tekening bij je computer die je kind speciaal voor jou had gemaakt “gezellig voor op je werk”.

… in een schrik moment weer bij zinnen komen, omdat je je bedenkt dat je geen tijd te verliezen hebt, om alles af te krijgen en op tijd te zijn om je kind op te halen.

… tijdens een meeting een belletje van je kind krijgen, omdat ze ineens weet wat ze graag wil hebben voor haar verjaardag … over een half jaar.

… een onmogelijke halve dag vrij nemen om bij de voorstelling van je kind aanwezig te zijn, waar ze al een maand vol van is, terwijl jij je bedenkt hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat een school het logisch vindt om deze midden op de dag te plannen.

… ’s ochtends rennen over het station om de trein niet te missen, al bellende met je man die nog net thuis is, dat hij zo snel mogelijk “HAMERTJE TIK” moet pakken “HA-MER-TJE-TIIIIIKKKK” en moet brengen naar school, omdat het speelgoedochtend is die jij natuurlijk was vergeten terwijl je je kindje krijsend van verdriet op school afzette zonder zijn geliefde ‘hamertjetik’.

… je totaal niet schuldig voelen als de wekelijkse standaard “snelle hap” voorschotelt.

… je schuldig voelen als je vlak voor bedtijd de nodige huiswerktaken doet met de kids, terwijl ze gapend op de tafel hangen … met jou er bij …

… zo onnoemelijk veel van je kindjes houden, dat het bijna pijn doet, maar toch extreem blij zijn als allemaal op bed liggen …

Herkenbaar? 

Ben vast van alles vergeten … weet jij er nog een paar?