Een leven na verlies

Na het verlies van onze zoon kon ik alleen maar denken, ik kan toch niet zonder hem

Ik kan toch niet leven zonder mijn kind.

Ik kon en wilde niet zonder hem verder..

Voor ons stond de wereld even stil

Maar al snel beseften we dat de wereld om ons heen gewoon doordraaide

Iedereen ging verder met hun leven en ons kind werd voor mij gevoel al snel door iedereen vergeten.

Ik vond dat heel lastig en moeilijk en als ik heel eerlijk ben vind ik dat nog steeds.

Nog steeds ben ik bang dat mijn kleine dappere sterke mannetje vergeten word, niet door mij maar door mensen om me heen.

Minuten, uren, dagen, maanden vlogen voorbij

Alsof het niks was..

Alles ging door en ik wist dat ik dat ook moest doen, maar het voelde zo onmogelijk

Onderzoeken na zijn overlijden bleven maar doorgaan het ene gesprek na het andere en dat nog 7 maanden lang.

De oorzaak na zijn overlijden werd steeds duidelijker het lag niet aan hem.

We besefte steeds meer hoe onterecht en hoe oneerlijk het was.

Na een aantal maanden raakte ik opnieuw zwanger.

Ons kleine mannetje werd grote broer.

Ik wist dat ik mezelf bij elkaar moest rapen

En dat dit kindje mij net zo hard nodig zal hebben als dat onze zoon dat had.

Ik moest weer sterk worden.

En dat lukte ik had weer iets om voor te vechten.

Ik had weer een doel in het leven , maar het voelde dubbel want dat doel hadden we eigenlijk al met onze zoon willen bereiken.

Trotse moeder geworden van een dochter en haar lieve lachje sleept me overal doorheen.

Maar nog steeds ben ik niet over het verlies van onze zoon heen.

Ik merk aan mezelf dat ik als persoon heel erg veranderd ben door wat we hebben meegemaakt.

Dat ik soms iets te bezorgd ben , en nog steeds heel bang ben om mijn dochter los te laten

Bang haar ook te verliezen en bang haar ook te moeten missen.

Nog steeds rouw ik om onze zoon.

En ik denk dat dat ook altijd zo zal blijven.

De wereld draait door, mensen gaan door met hun leven.

Maar in gedachte leef ik nog steeds 2,5 jaar terug.

Terug in de herinneringen die ik heb met mijn zoon.

In de momenten dat ik eindeloos van hem kon genieten.

Beeld ik me in hoe hij nu zal zijn en wat voor een lieve broer hij geweest zal zijn als hij nu nog bij ons was geweest..