8 jaar geleden
Een juiste keuze voor mijn kind?!
Maak je de juiste keus voor je kind door soms hele moeilijke keuzes te maken? Help!?
Ok het is alweer een tijdje geleden dat ik geblogd heb en Jack is alweer bijna 1 jaar. In een van mijn vorige blogs kun je lezen hoe het komt dat ik nu alleenstaand ben.
Maar er is alweer een hoop gebeurd. Allereerst nog even terug naar het begin. Zwanger van een getrouwde man die vreemd is gegaan met mij. Toen koos hij natuurlijk voor zijn vrouw. ( snap ik heel goed )Maar beloofde mij dat hij er wel zou zijn voor mij en de baby. Dit is natuurlijk niet gebeurd en ik voelde me behoorlijk genaaid.
Toen Jack eenmaal geboren was is hij pas langs gekomen toen Jack al 6 maanden oud was. ( zijn vrouw ging toen bij hem weg) Tussen door wel contact gehad over de mail over hoe het met Jack ging. Een paar weken later is hij nog een leer langs geweest en we hadden afgesproken dat we de volgende keer samen zouden gaan zitten om afspraken te maken voor een soort bezoekregeling. Die week erop een afspraak gemaakt en hij zou zondagavond langskomen. Hij appte mij een uur van te voren dat hij gedronken had en niet in staat was om langs te komen omdat hij bang was dat hij mij dan weer leuk zou gaan vinden. Ik was boos. Je kan je verantwoordelijkheid toch wel nemen door gewoon nuchter op een afspraak te komen! Toen heb ik besloten om even geen contact met hem te hebben. Hij appte mij wel maar alleen over hoeveel hij wel niet van mij hield en dat hij mij miste. Niets over Jack, hoe het ging of wat hij aan het doen was.
Dit was niet het enige wat er was voorgevallen er is een hoop gebeurd tijdens mijn zwangerschap en nadat Jack geboren was dus vandaar het volgende:
Na 4 weken appte hij weer dat hij toch graag in gesprek wilde over hoe nu verder.
Ik heb hier lang over nagedacht maar heb gezegd dat ik het niet kon en dat ik het niet zou willen dat hij Jack pijn zou doen om dan de ene keer wel te komen en dan weer niet.
Hij vond het prima zei hij en vond het eigenlijk ook wel makkelijker zo! ( zijn woorden)
Daar had ik ook vrede mee en stond echt wel achter mijn keus vooral ook door de dingen die hij mij daarna appte. Weer niets over Jack en genoeg over mij!!
Maar nu ben ik toch weer aan het twijfelen moet ik de vader van mijn kind nog een kans geven of niet? Wat vinden jullie? Doe ik mijn kind nu onrecht aan of moet ik bij mijn keus blijven?
Verder is Jack echt een topper en ik geniet elke dag van hem! Samen redden we het ook prima :)
Groetjes mama van Jack
Ps.
Op papier is hij niet de vader want hij heeft hem ook niet erkent. Het is echt mijn kind!
Anoniem
Hi Ik was, 13 jaar geleden, een jonge-net-geen-tiener- moeder net als mijn vriendinnen. Je kunt de situatie vergelijken; alleen was deze jongen nog niet getrouwd maar inmiddels wel, met hetzelfde meisje als waar ie toen mee ging. Ik was de enige van al m'n vriendinnen die besloot, nadat hij duidelijk had gemaakt dat hij niet op een kind zat te wachten, om het alleen verder te doen en de vader geen rol te laten spelen. Inmiddels is mijn zoon nu 13. Als hij vragen heeft over zijn vader beantwoord ik die zo eerlijk mogelijk. Als ik kijk naar mijn nog steeds dezelfde vriendinnen en de situaties waarin zij zitten met hun kinderen en de vaders daarvan, dan ben ik heel blij dat ik destijds die keuze heb gemaakt. Mijn zoon is altijd uitsluitend opgevoed in een liefdevolle omgeving en hem is een hoop stoken en onrust gespaard gebleven . Als de tijd daarvoor rijp is zal ik hem in contact brengen met zijn vader,hij weet hoe het zit, en zijn vader mag tegen die tijd de verantwoording gaan afleggen tegenover zijn vrouw zijn nieuwe kinderen en tegenover mijn oudste zoon over waarom het gelopen is zoals het gelopen is. Ik heb geen seconde spijt van de keuze die ik toen heb gemaakt en van het feit dat ik de vader van mijn oudste zoon volledig buiten zijn opvoeding heb gehouden sterker nog ik ben er echt oprecht blij mee en zou het een eventuele volgende keer precies zo doen. Gelukkig heb ik inmiddels een hele lieve partner en hebben wij ook samen en schattig jongetje van 11 maanden oud. Mijn partner heeft inmiddels zelfs mijn oudste erkend als zijn eigen kind gelukkiger kon je mijn zoon en mij niet maken. Ik wens je heel veel succes met je keuze en bedenk goed dat een vader geen toegevoegde waarde is als daar alleen maar stress achter zit. Succes!
Anoniem
Je hoeft de deur niet dicht te doen, maar je hoeft zelf nu ook geen actie te ondernemen. Misschien juist niet zelf actie ondernemen. Laat het vanuit hem komen, hij moet besluiten dat hij een vader voor zijn zoon gaat zijn en hier voor gaan vechten. Als hij interesse heeft in zijn kind, zijn zoon daadwerkelijk wilt leren kennen en een stabiele factor in zijn leven wilt zijn..... Kan je samen om tafel gaan zitten. Maar het is geen grappig aapje in de dierentuin die je af en toe bezoekt, of een goede smoes om met jou in contact te kunnen blijven komen. Sorry, even kort, wilde nog meer zeggen maar mijn zoon wilt aandacht:-)
mamajack
Dank je wel voor je reactie. Vader woont inderdaad dicht bij. Heb ook regelmatig contact met zijn ouders en zussen. En kom hem ook regelmatig tegen in de stad. Was ook al van plan om mijn kind te vertellen hoe de vork in de steel zit en als hij graag zijn vader wil leren kennen zal ik hem niet in de weg gaan staan. En ja soms heb ik ook het idee dat ik in een soap leef. Het is nooit saai ;)
mamajack
Dank je wel voor je lieve reactie!