Een jonge moeder met veel problemen ( deel 3)

Een paar dagen erop heb ik een echo. De ergste kwaaltjes had ik toen ik twee weken in het ziekenhuis lag, continue lag ik te spugen. Pijn in mijn buik, maar dat was waarschijnlijk de spiraal die nog verwijderd moest worden.

De laatste tijd voel ik mij duizellig. Ik heb een super lieve verloskundige. Ze stelt zich voor als Anja. Nadat alles genoteerd was wilde ze gelijk gaan kijken.

Toch maak ik mij zorgen, zal alles goed zijn met de baby? Heeft de spiraal mijn baby niet beschadigd? Wat als het mis is? Gelijk spoken er 100de gedachte's door je hoofd. Kijk zegt Anja, de baby is zeer fanatiek! En ze heeft gelijk, het is net een kleine voetballer. De baby trapt opgewonden. Keer van de ene kant naar de andere kant en zwaait met het handje.

Ik ben helemaal verliefd. En ook pink ik een traantje weg. Ik kan niet geloven dat ik mijn baby anders had weg laten halen. Wat een prachtig gezicht, alles lijkt eraan te zitten.

Ik ben ongeveer 11+5 weken. Anja print een echo voor mij uit. En deze foto neem ik dankbaar aan natuurlijk Ik stop hem in mijn achterste gedeelte van mijn portemonnee zodat andere het niet 1...2...3.. zien.

Anja mijn verloskundige weet ook dat er geen vader in beeld is, ergens betreurt ze dat wel. Maar ik heb mijn situatie uitgelegd. En ze kwam begripvol over. Mijn baby was zover Anja het kon zien hellemaal perfect.

Na de echo ga ik onderweg naar mijn kamer, de verloskundige zij dat het beste wat ik nu kan doen is een maatschappelijk-werkster bellen. Die samen met mij alles op de rails kan krijgen.

Eenmaal op kamers zie ik al mijn huisgenoten buiten zitten. Inclusief Finn zijn beste vriend, ik zeg hoi, maar niemand zegt wat terug. Dat is best gek. Op Fynn zijn beste vriend na kon ik het altijd wel goed vinden met iedereen....

Ik loop naar de voordeur, en daar ligt mijn post op de wasmachine, het eerste wat mij opvalt is dat mijn post open is gemaakt. Hé denk ik.... hoe kan dit? Ik krijg hier een heel naar gevoel bij. Zodra ik richting mijn huisgenoten kijk, draaien ze allemaal snel hun hoofd weg.

Ik snap er niks van, eerder gingen we samen uit, samen koken. En sinds het uit is met Fynn wordt er zo ontzettend raar gedaan. Ik pak mijn post en ga mijn eigen kamer in. Ik begin zachtjes te huilen waarom doet iedereen zo naar tegen mij?

nadat mijn tranen zijn opgedroogt bel ik de maatschappelijk-werkster, ze heeft over 3 dagen al een plekje voor mij. Dan gaan wij alles uitzoeken kwa mogelijkhede, eventueel een 2 slaapkamer huisje, een baan? Extra toeslagen. Misschien zijn er speciale regelingen? Na dit gesprek ben ik weer weer een beetje opgewekt.

Ik haal mijn brief uit de post. Het is een brief van mijn oma, waar €20 euro inzat staat op het kaartje. Maar iemand heeft het geld van mijn oma eruit gepakt.... ik begin weer verdrietig te worden.

Ik besluit mijn oma maar te bellen, Lieverd ben jij dat vraagt mijn Oma? Ja oma ik ben het. Lieverd ik heb de laatste tijd zo weinig van je gehoort. Ik zat gisteren met Fynn op facebook, hij zij dat het uit was. Hoe kun je nou zoiets doen? Fynn is zo'n goede knul ik snap niet wat je mankeert dat je zoiets doet.

Ergens knapt er even iets in mijn hoofd, Oma ik moet uw wat vertellen, ik heb heel veel dingen voor uw verzwegen omdat ik uw hier niet mee op wilde zadelen. Ik begin vanaf het begin, zijn ouders die mij niet wilde en ik maar op straat moest slapen tot dat ik opvang had.

Zijn broer en vriendin die mij steeds belachelijk zaten te maken. Dat zijn familie op vakantie ging met iedereen inclusief aanhang behalve ik. Dat hij vreemd was gegasn, en ik daarna ook.

Dat ik in het ziekenhuis lag en hij mij niet een keer op kwam zoeken, omdat ik mij zou aanstellen. Nu hebben Fynn en zijn beste vriend ook nog al mijn huisgenoten tegen mij opgezet. Ik begin te huilen. Hij heeft mij de schulden in gejaagd.

Omdat ik zo dom was alles voor Fynn te betalen, zijn HBO zijn benzine. Het eten en het drinken, zijn kledij. (Het moesten wel dure merk kleding zijn)

Oma ik ben zwanger zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik weet niet wat ik allemaal moet doen. Ik zit met mijzelf in de knop. En alles ervaar ik als zwaar, ik wil dit allemaal even niet meer.

Het blijft even stil aan de andere kant van de telefoon. Jemig meisje wat vertel jij mij nou allemaal. Dit had ik totaal niet achter Fynn gezocht! Hij zij dat jij vreemd was gegaan voor de tweede keer, en hij dat niet kon accepteren, want hij en zijn familie waren heel goed voor jou geweest. zij Fynn.

Maar heeft Fynn jou verlaten omdat je zwanger bent? Vraagt mijn oma. Nee zeg ik terwijl ik mijn tranen afveeg. Fynn weet het niet, want Fynn en zijn familie zouden willen dat ik een abortus pleeg, dat hadden ze al eerder kenbaar gemaakt.

Ik ben zwanger geraakt door de spiraal heen. Vertel ik mijn oma. Daarom lag ik in het ziekenhuis.

Ik hoor mijn oma die zuchten in de telefoon. Jemig wat een toestand. En nu? Vraagt ze. Hoe ga je dit voor elkaar krijgen? Een kind krijgen is niet niks, het is echt niet zo makkelijk. Het is zwaar. Slapeloze nachten, de luiers, de zorgen. Het financiële gedeelte.

Ik vertel haar dat ik een afspraak met een maatschappelijk-werkster heb. En dat we naar de optie's gaan kijken. Dat is super zij mijn oma.

Ik zal wat geld aan de kant zetten voor je zegt mijn Oma. Want mocht je een huisje krijgen, moet er wel een verfje aan de muur en een vloer in het huisje toch? Oma is niet rijk lieverd maar ik hou wat voor je achter de hand. Dankje oma dat vindt ik heel lief zeg ik dankbaar.

Hoever ben je nu vraagt mijn oma? Bijna 12-weken antwoord ik. Dat is al een hele mijlpaal. Nog wel gefeliciteerd, zegt ze liefjes door de telefoon.

Ik verwijder Fynn van facebook zegt mijn oma, ik dacht dat hij jou met respect behandelde. Maar niks is minder waar, zo'n jongetje hoef ik niet meer te spreken zegt ze.

Wordt vervolgt....