EEN JONGE MOEDER MET VEEL PROBLEMEN (DEEL 2)
Deel twee van mijn verleden en mij weg naar ouderschap, in mijn eentje.
eenmaal op mijn kamer moest ik mijn plannen verder trekken, ik kan niet op kamers blijven, niet alleen omdat de beste vriend van Fynn hier ook woont. Maar ook omdat er in mijn huur contract staat dat je niet op kamers mag wonen met een kind.
Hoe ga ik dit allemaal doen in mijn eentje? hoe ga ik dit doen met mijn opleiding? En mijn studieschuld? Ik heb een bijbaantje in de avond en soms in het weekend. Maar dat is lang niet genoeg om eventueel een huur huis te betalen, en eten te kopen, en mijn rekeningen te bekostingen.
Ik voel me zo schuldig. Ik had nooit verwacht dat zoiets kon gebeuren door de spiraal heen.
Op 300 km afstand woont mijn oma, en alleen met haar heb ik goed contact, maar ik durf haar niet te bellen. Mijn oma valt dadelijk dood van haar stoel af, dat arme mensje.
Wat gaan mensen wel niet over mij zeggen? Kijk daar heb je weer een tienersletje die haar benen niet bij elkaar kon houden.... een gevoel van paniek overvalt mij.
Ik heb mij ingeschreven bij een verloskundige. Ik besluit zodra ik op school ben een privé gesprek met mijn mentor aan te gaan.
Deze nacht slaap ik bijna niet. Ik ben wel honderd keer wakker geworden.
Eenmaal op school neem ik mijn beste vriendin Hannah in vertrouwen. Zij is christelijk opgevoed, maar ze is wel wat ik nodig heb ik deze tijd.
Toen ik haar vertelde dat ik in verwachting was. Feliciteerde Hannah mij vriendelijk. Maar hoe ga je dit nu doen? Ik haal mijn schouders op. Ik heb echt geen idee. Maar ik wil dit kindje niet laten weghalen. Het is al een klein mensje ik kan mij niet voorstellen om mijn baby weg te laten halen, omdat Fynn en zijn familie er altijd op tegen zijn geweest. Dan doe ik het wel zonder Fynn. Het zal moeilijk worden maar ook dan red ik het wel.
Mijn oma heeft in haar eentje 3 kinderen moeten groot brengen, dan moet eentje mij zeker wel lukken. Maar ik doe het met liefde ik zal alles zo goed mogelijk proberen te regelen.
Zodra ik mijn mentor in vertrouwen neem is hij wel een beetje geschroken, je bent zo'n goede leerling dit kan je studie in de weg gaan zitten. Weet jij al wat jij wil? Ja antwoord ik, ik wil de baby houden. Wat zegt Fynn ervan? vraagt mijn mentor, Fynn heeft vroeger toen hij nog mbo deed op deze school gezeten, dus mijn mentor kent Fynn nog. Geen idee antwoord ik, Fynn weet dit niet en ik wil het graag zo houden. Maar Fynn is zo'n lieve en goede jongen, waarom zou je dit verzwijgen voor hem?
Ja Fynn is erg goed in een masker opzetten, maar niemand weet wat er achter gesloten deuren afspeelt. Ik wil graag dat uw niemand iets verteld zeg ik tegen mijn mentor.
Na schooltijd mag ik een lijst ophalen bij mijn mentor met de namen van instantie's die mij kunnen helpen. Zijn advies was toch om mijn Oma in vertrouwen te gaan nemen.
En goed na te gaan denken wat ik wil gaan doen met school. Hannah en ik eten na school nog even een ijsje. Maar toch kan ik geen rust vinden.
Je zit er heel erg mee ofniet? Zegt Hannah. Behoorlijk, hoe zou jij je voelen in deze situatie? Waarschijnlijk net zoals jou. Mijn moeder had mij vast vermoord zij Hannah lachend. Mijn moeder en vader vast ook antwoord ik. Maarja mijn ouders zijn toch niet meer in beeld....
Ik controleer facebook even. Ik zie dat Fynn onze relatie op facebook al beëindigd heeft. Zijn broer reageert erop, mooi zo dan kan je nu eindelijk een normale vriendin zoeken. Met een lach emotie erachter.
Ik weet niet waarom, maar ergens doet dat erg pijn. Nooit is er echt rekening gehouden met mijn gevoelens, ik betaalde Fynn zijn HBO omdat zijn ouders dat niet meer wilde doen na hun ruzie, de benzine in zijn auto betaalde ik. Zijn kledij, zijn eten en drinken. Zijn rekeningen, Ik zorgde ervoor dat hij een dak boven zijn hoofd had. Fynn wilde niet werken, of in iedergeval geen bijbaantje, het moest een hooggescholde baan zijn anders deed hij het niet. Met als resultaat dat hij nooit gewerkt heeft.En toch was ik te min voor hun zoon, en broertje.....
Ik probeer ongezien een traantje weg te pinken. Maar Hannah ziet dit en slaat een arm om mij heen, ik kan mezelf niet meer inhouden. En begin luidruchtig te snikken en te huilen. Rustig maar zegt Hannah, is dit echt wat je wil? Vraagt ze liefjes. Het kindje wil ik 100% zeker, ik wil gewoon niet dat Fynn zijn familie zich hiermee bemoeit. Zodra ze het weten belt Fynn jeugdzorg zij hij, en dan laat hij de baby bij mij weghalen. Omdat ik geen goede basis heb.
Eenmaal op kamers zie ik dat Fynn zijn beste vriend. Robin in de keuken staat. Ik loop hem voorbij, een hoi en een kijkje kan er niet meer vanaf. Want door Fynn denkt hij dat ik vreemd ben gegaan. Ik sluit de deur en draai hem opslot.
Ik pak de lijst van mijn mentor erbij. En begin online informatie op te doen. Mijn telefoon geeft een bliepje.
Fynn: ik heb nog wat spullen bij jou liggen, en jij bij mij kan ik ze nu ophalen?
Ik: ik doe ze in een doos en ik stuur ze jou met de post goed? Doe jij dat dan ook?
Fynn: hallo.... rustig aan, het is beter dat ik ze ophaal.
Fynn: wil jij mij niet meer zien?
Ik: wat denk je nadat jij mij laatst hebt aangedaan? Ik lag twee weken in het ziekenhuis, en jij zij dat ik mij aanstelde. Je bent niet een keer langs geweest. Toen ik de relatie beëindigde noemde jij mij, een hoer die haar benen niet dicht kon houden...
Ik: ik zet jou spullen hier in de bezemkast bij de voordeur, haal ze daar maar uit. En zet mijn spullen erin.
Fynn: wauw, je bent weer zeer volwassen zoals altijd, maar ik had niks anders van jou verwacht.
Ik reageer niet meer terug. Ik hou mij in.
Wordt vervolgt....
Anoniem
Oh lieverd, verschrikkelijk