Een jonge moeder met veel problemen (deel 1)

de sfeer was gespannen en ik wist mij zelf geen houding te geven, dit was het dan.... De relatie was over. Hij was de liefde van mijn leven dacht ik, beide vroeger mishandeld thuis, samen weggelopen van huis. Dit had niet zo moeten eindigen.

Ik dacht dat we zoude eindigen net zoals het einde van de film the notebook. samen sterven als we oud zijn en tegelijk, want wij waren tenslote Romeo en Julia, wij konden alles aan toch? met zijn tweeën, wij zoude eeuwig samen blijven en samen sterven. Wij waren voor elkaar gemaakt en was geen perfectere man dan mijn vriend dacht ik altijd.

Ik had altijd een diep gekoesterde respect tegenover mijn vriend, in mijn hoofd was hij iemand om tegen op te kijken, ik had altijd het idee van, zo moeten mannen zijn, net als mijn vriend, want dat was een echte vent... niks leek minder waar.

Toen ik 15 jaar was liep ik weg van huis omdat mijn ouders geweldadige waren mijn moeder had een medicijn verslaving en mijn vader was en alcoholist, mijn vriend was toen 19 jaar en hij liep niet echt weg, hij bleef wel thuis maar probeerde mij soort van te helpen. Ik was een lastpost voor zijn familie vanaf dag een.

Dat meisje kan niet hier blijven hoor!!! zijde zijn ouders, hier willen wij niks mee te maken hebben. Na twee dagen sliep ik opstraat. en Kon ik soms in de nacht bij een nachtopvang terecht jeugdzorg zat vol. Dus ik moest het maar zien te redden.

zijn ouders praten vanaf dag een al tegen Fynn, je verdiend beter. Je doet HBO dit meisje doet maar MBO, ze is niet van ons niveau. Je kan veel beter krijgen.

Ik merkte ook vaak dat mijn aanwezigheid daar te veel was. Ik werd aangekeken als een vreemde of door Fynn zijn broer en vriendin werden er rare opmerkingen gemaakt want hun waren hoger opgeleid.

Uiteindelijk begon Fynn het zelf te geloven. Toen ik bij jeugdzorg kwam zocht ik werk om te sparen, en ik maakte mijn opleiding af. Toen ik 18 jaar was moest ik op mijzelf, ik moest lenen van jeugdzorg of terug naar huis gaan...

Lenen werd het dus. Ik huurde een kamertje, had een part-time baan en studeerde voor Medisch secretaresse. Fynn en ik lagen elkaar even niet, even een behoorlijk niet zeg maar.

Zijn familie ging op vakantie met kerst en iedereen mocht mee ook de aanhang behalve ik.

Ik heb mij er niet mee bemoeit. Ik had niemand en pinkte toch wel een traantje weg alleen op kamers met kerst en op mijn verjaardag. Vrienden zaten zelf bij hun familie's. Ik dronk een drankje en stak een peuk op. Fijne kerst naar mij zelf gewenst dan maar.

Toen Fynn terug kwam van vakantie hoorde ik niks van hem het bleef lang stil.

tot 3 weken later stormde hij boos mijn kamer binnen, wat is er gebeurd vraag ik geschrokken? ruzie met mijn vader. Er vlogen voorwerpen door het huis en zelfs messen. Ik ben klaar met ze zij Fynn ik blijf bij jou.

Ik vondt het prima. Misschien dacht hij dan serieus na over onze relatie? misschien wilde hij dan wel samenwonen eindelijk, want dat hadden zijn ouders ook door onze neus geduwt.

Toen Fynn 4 weken bij mij was kwam ik een vrouw tegen in de Hem. Fynn was toen 24 jaar en deze dame was 35 jaar. Ik ben niet jaloers aangelegd maar ze zag er niet uit.

Ze sprak me aan, en vroeg hoe het met Fynn ging? Pardon? antwoord ik ken ik uw? ik heb een paar maanden een relatie met Fynn gehad en ik ben laatst met hem en zijn familie op vakantie geweest.

Mijn wereld storte in..... Dit betekent dat ik niemand meer heb... Fynn heb ik naar huis gestuurd. Ik zorgde er altijd voor dat ik een slachtover was zij Fynn, daarom hate mijn ouders jou. Als jij niet zo negatief was en ook eens leuk deed had ik niet naar een andere vrouw hoeven gaan....

Ik probeerde alles op een rijtje te zetten. Maar ik kende ook al een tijdje een leuke jongen. We hadden gedeelde interresse's we konden normaal met elkaar omgaan. We hadden het erg leuk, dagjes weg noem maar op. Ik voelde mij voor het eerst veilig en het voelde alsof er iemand echt van mij hield.

En van het een kwam het ander. Fynn was mijn eerste in bed. En Rheinier was mijn tweede bedpartner. Ik heb het Fynn gelijk verteld.

Hoe kan je nou zoiets doen zegt Fynn verontwaardigd? denk je dan niet even aan mijn gevoelens? ik heb Sorry tegen jouw gezegt is dat niet genoeg? zegt Fynn kwaad.

De relatie ging uit.

En twee maanden later weer aan. Had ik spijt van deze uitspatting? nee eigenlijk niet ik heb sorry gezegt omdat dat schijnbaar correct is. Maar ik heb voor het eerst in mijn leven mij een keer intiem verbonden gevoeld tijdens de seks. Het was niet alleen lichamelijk fijn, maar ook geestelijk het voelde echt alsof ik mij verbonden voelde met Rheinier, iets wat ik met Fynn nooit ervaren heb. Met Rheinier voelde ik me echt geliefd, het voelde echt goed en ik voelde me verliefd.

Fynn vroeg mij nadat het twee maanden uit was ten huwelijk en ik heb Ja gezegt. Ik vergaf hem zijn fouten, en hij die van mij. Alles zal vast wel goed komen toch? Ik bedoel ook al was onze seks leven niks. Dat kon vast wel veranderen en aan onze fouten konden wij ook werken.

Toch merkte ik dat hij er moeite mee had mij nog te vertrouwen, nadat ik deze mis stap had gedaan. Dat hij vreemd was gegaan was niet zo erg leek. Maar op het moment dat we erop uit kwamen moest ik mij diep gaan schamen ik deed het bewust en Fynn deed het perongeluk, dat moest ik niet vergeten.

Ik viel 30 kg af in 2 maanden van de stress en de buikpijn. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb er twee weken gelegen, Fynn heeft mij geen een keer opgezocht. Ik had een spiraal. En de arts kwam binnen met schokkend nieuws.

Ik ben in verwachting!!! maar dat kan niet zeg ik, de spiraal. Het is er doorgeen gegaan. Wat voelde ik mij ellendig in het ziekenhuis. Alles ging door mijn hoofd heen.

Zijn ouders die tegen mij zijde van je gebruikt toch wel actieconceptie? want wij willen niet dat zo'n iemand als jij een kind krijgt van onze zoon.

Ik zie in mijn hoofd Fynn tegen mij praten, als je zwanger wordt laat je het maar weghalen ik weet niet of ik ooit wel kinderen wil me jou. En mocht je wel zwanger worden bel ik jeugdzorg en met jou verleden halen ze dan het kind vast bij jou weg en krijg ik het kind.....

Wat Fynn zijn broer zij, jij moet nooit kinderen nemen, zo zielig voor die kinderen dan...

In mijn hoofd moest ik een keuze gaan maken. Fynn en zijn familie blij maken, en dit kleine baby vruchtje wat in mij groeide weg laten halen . Of voor mijzelf gaan? ik ben 18 jaar kan ik dit wel? ik heb geen vader geen moeder, geen familie in de buurt. Alleen Fynn.... Wil ik dit wel?

ik heb veel gehuild in de tijd dat ik in het ziekenhuis lag.

De spiraal is met succes verwijderd. Toen ik naar mijn kamer ging had ik alles al uit gedacht. Met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen ging ik Fynn tegemoet.

Fynn ik maak het uit, ik gaf hem meteen zijn ring terug. WAT NOU??? zegt Fynn woest. Waarom plotseling dit ineens? wij passen niet bij elkaar zeg ik. Daar heeft het vast niks mee te maken zegt Fynn, je lag niet in het ziekenhuis zeker? je hebt vast weer de hoer aan het uithangen ofniet? ik had nooit een relatie met jou moeten nemen, je bent net zo'n hoer als je moeder. Die kon haar benen ook niet bij elkaar houden, daarom zijn jou ouders gescheiden en die van mij nog samen omdat dat wel degelijke mensen zijn.

Hij stormt de gang op en komt zijn beste vriend in de gang tegen. Ja er wonen meer mensen op kamers waaronder Fynn zijn beste vriend. Je had gelijk zegt Fynn... Ik verdien beter want die hoer heeft weer haar benen niet bij elkaar kunnen houden, ik ben er klaar mee.

Ik krijg een dodelijke blik van zijn beste vriend en hij loopt verontwaardigd met Fynn weg....

wordt vervolgd....