Één jaar geleden dat ik werd opgenomen...

Op de foto ben ik net 2 dagen opgenomen samen met Noah. Ik ben hier blij omdat Noah rustig in mijn armen ligt te slapen. Een van de weinige fijne momentjes die ik ervaarde. 

September 2022

De dag dat ik vorig jaar werd opgenomen komt dichtbij. Het is confronterend. Ik vind het moeilijk. Ik ben er ineens zo mee bezig hoe mijn kraamweek was en de eerste weken erna. Er zijn weinig mooie/fijne herinneringen aan die periode.

Hetgeen waar ik nu achteraf best emotioneel om kan worden zijn de kleine dingen. De negatieve gevoelens en gedachtens die ik had, vind ik soms nog erg verdrietig. Maar vooral de vele kleine dingen zoals de 100 lieve kaartjes die wij hebben gehad, de lekkere kraamtaart die mij moeder maakte, de leuke raamposter speciaal voor Noah, alle schattige baby kleertjes, alle eerste dingen die Noah ging doen zoals zijn eerste badje, alle lekkere maaltijden die wij kregen, het huis dat blauw versierd was, de kraamvisite, de hulp/steun/tijd die mijn ouders en schoonouders voor ons hadden..

Ik zou het over willen doen, met de gevoelens die ik nu heb. De liefde die ik voel als ik denk aan al deze herinneringen. Toen voelde ik er niks bij, ik voelde mij leeg. Nu kijk ik erop terug met een lach en een traan. Het maakt mij blij, gelukkig en trots. Blij dat ik nu wel aan deze kleine dingen met een goed gevoel kan terug denken. Gelukkig met de vele lieve mensen die wij om ons heen hebben. En trots, trots dat ik moeder ben en er trots op dat ik mij moeder VOEL.

Voor de opname waren het moeilijke weken. Helaas heb ik hieraan echt weinig herinneringen. Het ging slecht met mij. Het enige wat ik mij goed voor mij kan halen was de machteloosheid die ik voelde en het verdriet. De vele tranen waarvan ik soms niet wist waarom ik die nou eigenlijk liet?

Herinneringen aan de opname op de afdeling MBU heb ik veel. Ik heb hier mezelf weer terug gevonden en ik heb mezelf beter leren kennen. 

Na een jaar kan ik zeggen hoe trots ik op mezelf ben. Ik probeer niet teveel aan het verleden te denken maar vooruit te kijken. Maar ik neem het altijd met mij mee, dit is wie ik nu ben. Het heeft mij veranderd, in positieve zin.

Ik ben moeder van een leuke zoon. Een moeder die ik altijd al had willen zijn. Een sterke moeder, een lieve moeder, een zorgzame moeder, een meelevende moeder maar vooral een gelukkige moeder 🤍🦋