10 jaar geleden
Een huilbaby, wat doet dat met je als moeder....
Na anderhalf uur rondjes lopen, ben je eindelijk stil....voorzichtig leg ik je in je bedje....na 5 minuten begin je weer te huilen....
Als moeder van inmiddels 5 kinderen zou ik helemaal gewend moeten zijn aan het hebben van een klein prulletje....niets is minder waar. Ons 5 de kindje is inmiddels 11 weken oud, en ze slaap op een goede dag gemiddeld 4 tot 5 uur. Inmiddels hebben we zowat alles al geprobeerd wat er maar te proberen is....daar ga ik het verder niet over hebben...ik wil het hebben over de emoties die je hebt als moeder van een huilbaby. Als eerste is er de mooiste emotie....het liefde gevoel....het is er wel, maar zovaak wordt het overheerst door zorg, stress, machteloosheid, en ja....ook boosheid. Hoewel ons lieve kleine prulletje er helemaal niets aan kan doen dat ze zo´n immens groot beroep doet op het geduld van papa en mama , komt dit gevoel zeker wel eens boven. Als ze de hele dag maar bij mini poosjes even slaapt....en dan alleen nog maar in de armen van mama.....en dan s´avonds weeeeer gaat krijsen als ik haar slapend in haar bedje heb gelegd, ja.....dan komt die boosheid zeker wel even naar boven. Gelukkig neemt papa het dan wel van me over, maar toch.....Het ergste vind ik persoonlijk die machteloosheid die je voelt als je merkt dat je kleintje niet de rust kan vinden die ze nodig heeft, wel heeeel moe is en dan toch maar steeds weer ligt te wurmelen, zich overstrekt en met haar armen en benen ligt te zwaaien en te trappelen. Je gunt het haar zo dat ze zich happy voelt, en je kunt het haar blijkbaar niet geven. Gelukkig probeer ik me steeds maar te focussen op de 3 maanden die ze nodig zou hebben voor het rijpen van de darmpjes....misschien gaat het daarna beter....De kleine poosjes dat ze rustig in haar wipstoeltje ligt en ik zo´n prachtige brede grijns van haar krijg , daar trek me ik me helemaal aan op. Er zijn vast wel meer moeders die worstelen met de emoties rond dit probleem.....reageer dan alsjeblieft op dit blog....gedeelde smart is halve smart toch ;-) ?
kuikentje
Lijkt me echt heel moeilijk , om dan toch nog een beetje te genieten van je kind en er het beste van te maken. Sterkte !!
Anoniem
Hier ook al vanaf de geboorte een huil (nouja... krijs) baby. Met 3 maanden werd het inderdaad een poosje minder, en rondom een jaar is het 'gedrag' weer terug gekomen wat nu alweer zo'n 5 maanden duurt... Ik heb ook alles geprobeerd, maar het werkt niet en wat er is weten we ook niet (al menig arts er bij gehad, incl. ziekenhuis opname)... ze is hoe ze is en ik probeer maar gewoon tot 10.000 te tellen... meerdere keren.
Anoniem
Onze eerste was een huilbaby en voelde mij idd ook machteloos... Achteraf denk ik dat zij ook last heeft gehad van de heftige bevalling, maar ja dat kan ik natuurlijk nooit met zekerheid zeggen... Bij onze tweede hebben wij de draagdoek ontdekt en dat heeft mij zoveel geholpen :) ik kon haar lekker bij mij pakken en toch de oudste haar aandacht geven en het huishouden een beetje bijhouden :) voor haar krampjes deed het ook wonderen, want tijdens het lopen werd haar buikje gemasseerd :) ik denk nu af en toe had ik bij de eerste de draagdoek maar gevonden dan was het een stuk rustiger voor haar en mij geweest :) gelukkig heb ik nu 2 heerlijk kinderen die alleen huilen als er echt wat is, maar de jongste is ook heel erg aanhankelijk en wil graag bij/aan/op mij zitten of liggen dus de draagdoek komt nog ieder dag tevoorschijn :) ik hoop dat jullie iets kunnen vinden wat het huilen verklaard, want dat zou voor jullie kleintje en jullie zelf een stuk fijner zijn ;) heel veel succes en zet hem op supermamma!
mamavan_4jongens
Machteloos voel je dan zeker. Ik kan het heel erg herkennen omdat ik dit een jaar lang met onze jongste zoon heb gehad. Conclusie koemelk allergie. Over op soja melk en ja een heel ander kind. Op de dag van vandaag kan hij nog steeds geen melk verdragen maar we hebben wel oplossing gevonden van onze huilbaby en nu is het een blije baby.