7 jaar geleden
Een ex man die niet van ophouden weet
Nadat mijn dochter door haar vader het huis uit is gezet gaan we door met overleven
Na een nachtje kort slapen, staat mijn dochter aan mijn bed met de mededeling dat ze een app-je heeft gekregen van haar vader.
Ik ben gelijk klaar wakker en luister aandachtig als ze het app-je voorleest: dat van gisteren was niet zo leuk, sorry en kom je straks weer hier naar toe?
Mijn dochter spuwt nog net geen vuur, woest is ze, haar vader doet het hele gebeuren af met een sorry, dat gaat er dus duidelijk niet in.
Huilend kruipt ze bij ons in bed en een hele tijd liggen we bij elkaar zonder iets te zeggen.
Mijn hoofd draait op vollen toeren, maar ik kan geen besluit nemen met wat ik hier nu weer mee aan moet.
Uiteindelijk kijk ik haar aan en zeg: zullen we alles even laten voor wat het is en ons lekker richten op het weekje weg naar Disney wat er aan gaat komen.
Ze vind dit een goed idee en zo gaan we met zijn vieren alle spullen verzamelen en inpakken, lekker dingen kopen en af en toe drogen we elkaars tranen.
Het weekje Disney is een week met plezier, maar ook een week met een donker randje, er gaat geen dag voorbij of er wordt gesproken over het hele voorval en hoe het nu verder moet.
Niemand heeft antwoord hierop en niemand weet hoe dit af gaat lopen.
Ik weet wel dat mijn moeder hart en gevoel zegt dat wat er in een paar uur gebeurd is een heel leven nodig heeft om te verwerken en om een plek te krijgen, niet alleen bij mij, mijn dochter of mijn vriendje, maar ook bij mijn zoon............
Eenmaal thuis plannen we een gesprek in met meneer om te kijken of er nog wat te redden valt.
jemig wat ben ik trots op mijn 12 jarige dochter, zo zenuwachtig als ze daar in een cafeetje zit, zo dapper kan ze vertellen wat haar dwars zit en hoe ze dit denkt op te lossen.
Meneer hoort het aan en ik zie aan zijn houding dat hij boos is en het totaal niet met haar eens is.
Als mijn dochter vraagt of ze tijd alleen met hem kan krijgen om het weekend, dus zonder stiefmoeder en stiefzusjes erbij.
Krijgt ze een antwoord waarvan ik bijna van mijn stoel val en wat mij laat zien dat het nooit meer goed gaat komen.
Meneer antwoord: jij vraagt alleen tijd met mij? Dat kan niet, dit is mijn nieuwe leven en je went er maar aan!!!
Het ongeloof in de ogen van mijn dochter, maken me zo verdrietig, die blik ga ik nooit vergeten.........................
Leeuwezegel
Dank je voor je reactie, het valt niet mee en er is tot op heden nog niet veel veranderd vanuit meneer.......
Sinny
Wat verdrietig...ik hoop zo dat jouw meisje kan beseffen dat dit niet aan haar ligt, maar aan vader. Hoe knap ook van jou dat je toch het gesprek weer aan bent gegaan. Ik weet niet of ik dat zou kunnen na alles. En stiekem hoop ik voor haar dat hij weer bij zinnen komt, maar ja... Sterkte met alles.
Misslady2
Wat heb je een ontzettend knappe dochter! Ze handelt de situatie zo goed! Ik kan mij heel goed inbeelden hoe zij zich moet voelen, afgewezen. Mijn vader vertelde mij op 8 jarige leeftijd hetzelfde; ik wil je nooit meer zien. Nu 20 jaar verder is hij zich van geen schuld bewust en inderdaad hij heeft me nooit meer gezien ( op normale manier dan) Ik hoop voor jullie dat jullie verhaal beter afloopt, maar of dat met papa is kan alleen je dochter bepalen. Veel sterkte voor je knappe meid! En blijf vooral veel met haar praten!
Anoniem
Ooh zo herkenbaar! Ik ben 28 maar t zou zomaar mijn verhaal kunnen zijn! Ik heb inmiddels zelf een gezin en mijn vader maakt geen deel meer uit van mijn leven. En dat blijft soms lastig.. Ik moest echt door een rouwproces. Ik wens je dochter ontzettend veel sterkte! Helaas is t zo dat iedere l*l vader kan worden.. maar t is een hele kunst een papa te zijn.