Een dagje Antoni van Leeuwenhoek

Mega veel stress, spanning en weinig slaap maar we hebben weer een goede uitslag binnen vandaag. Echt...dit kost je serieus jaren van je leven,  dit zijn geen fijne en "zomaar even gewone" afspraken, hier gaat zoveel aan vooraf en door je heen en dat voor, tijdens en zelfs nog na je afspraak.Je kids die alles voelen en meekrijgen je extra veel willen knuffelen, de avond ervoor al naar opa en oma worden gebracht, want vroeg op..Liam die sochtends alleen opstaat en alleen vanuit huis naar school vertrekt, Djuna die haar eerste schooldag weer had en bij oma vandaan vertrok en Kyano die we niet zelf naar het revalidatiecentrum konden brengen, ineens dingen waar je je schuldig bij voelt want je had het zo niet gewild voor ze.Alleen al daar in het Antoni van Leeuwenhoek "moeten zijn", dan ook nog onderzoeken, bloedprikken, scans enz. daarna uren daar wachten op je uitslag terwijl je alle indrukken van anderen meekrijgt, weer wachten tot de oncoloog (waar je een hopelijk "positieve" blik van probeert op te vangen) jouw naam roept en meeneemt in zijn kamertje (geen weg meer terug) terwijl je benen het liefst naar buiten rennen, maar deze bijna niks meer kunnen door het trillen van de spanning.Bij binnenkomst valt je oog gelijk op de oncoloog zijn scherm, overal zie je rode vakjes wat geen goede bloedwaardes zijn. Ook dat is normaal bij een leven met kanker. Je lichaam is ontregeld en alle schade door de chemo is blijvend en moet je mee leren leven."Is het weer terug"? "Staat je leven weer op zn kop"? "Weer die chemo en verschrikkelijke weg"? En ook na een goede uitslag, waarbij je heus een beetje ademruimte en wat rust krijgt, is het daarna niet klaar, het is eigenlijk nooit klaar... Tuurlijk hoop je ooit kankervrij te worden, maar dat is puur lichamelijk want kankervrij word je nooit, je neemt het namelijk altijd mee in je hoofd, het achtervolgd je altijd en overal je levenlang. 
Over 3 maanden zitten we op de 24 maanden, precies het getal waarbij het de laatste x uitzaaide, dan volgen er weer grote controles met alles erop en eraan scans, echos, fotos, lichamelijke en bloedonderzoeken, de spanning daarvan voelen we zelfs nu alweer..

Lees ook: De positieve test en uitbundige blijdschap