Een dag die nooit meer uit mijn systeem zal gaan

Waarom kunnen we sommige data's zo moeilijk uit ons systeem wissen??
Precies 18 jaar geleden leerde ik mijn ex man kennen, ik vond het wel wat, iemand die de hele wereld over voer, iemand die rookte, iemand die iets in me opriep waar ik een gevoel bij kreeg.
We kregen "verkering" en na 4 weken ging meneer weer varen voor een aantal maanden.

Heerlijk vond ik dat, kon ik weer mijn eigen ding doen en de briefjes en kaartjes die heen en weer gingen waren ook erg leuk en lief.
Toen meneer thuis kwam hebben we een huis gekocht, ja echt ik verzin het niet, we kenden elkaar een maand en op papier een half jaar, maar meneer wilde dat dus zo geschiede.
Op 16 mei, 17 jaar geleden gingen we samen wonen, in een schattig klein huisje, ik voelde me trots en probeerde aan alle kanten wat van onze relatie te maken, dat viel niet mee, met iemand die ongelooflijk star is en veel zijn zin wil hebben en dan ook nog eens steeds maanden van huis weg was.
Zomaar uit het niets werd ik ten huwelijk  gevraagd, ik deed het goed was mijn gevoel anders wordt je niet gevraagd.
En op 16 mei 16 jaar geleden traden we in het huwelijks bootje........

Een paar dagen later toen ik niet deed wat meneer wilde kreeg ik  te horen dat we dan maar moesten scheiden, ik ben daar zo van geschrokken dat ik het niet meer in mijn hoofd haalde om meneer tegen te spreken.
Niet veel later zijn we aan kinderen "begonnen".

Dat viel niet mee, want medisch klopt er het een en ander niet en dat heb  ik geweten.
Altijd alleen naar ziekenhuis bezoeken, eenmaal zwanger alleen naar controles, meneer voer inmiddels niet meer, dus dat was geen excuus.
Onze dochter werd geworden en even leek het beter te gaan, tot ik over nummer twee begon.
Onze dochter zou nooit neefjes of nichtjes krijgen en dat vond ik zo sneu dat ik graag nog een kindje wilde.
Hij stemde in, maar vraag me niet hoe, dit keer was de medische molen kort en werd onze zoon geboren.
Meneer was weer gaan varen, zodat alles op mijn schouders neer kwam en enig inleven was er niet.

Toen onze zoon er was, stopte meneer weer met varen en probeerde ik wat van ons gezinsleven  te maken.
Dat viel niet mee, met een huilbaby en een meisje dat ontzettend voor ging met haar ontwikkeling.

Jaren hebben we door gemodderd en gaf meneer mij en mijn zoon het idee dat hij ons liever zag gaan dan komen.
Relatie therapie was geen succes en uiteindelijk is het doek 2 jaar gelden gevallen.
Van de een op de andere dag was meneer vertrokken, zonder maar iets te zeggen of te laten merken.

16 mei is een dag dat ik altijd aan dit verhaal moet denken, maar vooral waarom ik zo stom ben geweest om nooit zelf een punt achter deze relatie te zetten.
Ik was, mocht en kon mezelf niet zijn, mijn kinderen maakte hetzelfde mee.
Ik voel me soms zo stom, zo ongelooflijk stom.

Inmiddels zit ik midden in een nieuwe relatie, met iemand die 13 jaar jonger is, ben ik 26 weken zwanger, woon ik in mijn eigen koophuis en heb ik momenteel geen werk.
En heb ik een hele moeilijke relatie met mijn ex man.

Maar.......ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld, zo vrij en wat is het heerlijk om jezelf te mogen zijn.

Dit gevoel neemt niemand me ooit nog af, maar die 16 mei.......het blijft een moeilijke datum!!