Werken aan mezelf

Het schrijven van deze blog heb ik een tijdje voor me uitgeschoven. Ik merk dat ondanks dat het al 9 jaar geleden is, ik het moeilijk vind om terug te gaan naar die tijd. 

Daarom heb ik ook besloten om er niet te diep op in te gaan, maar ik schrijf deze blog wel, want het hoort bij mij en mijn verhaal. 

Terug naar april 2015, eindelijk mocht ik beginnen bij Dimence. En dat werd tijd, ik was mezelf echt kwijt. Ergens in die tijd heb ik via mijn werk ook een loopbaan onderzoek gedaan, want ook op m’n werk was ik niet happy. Nadat ik 2 volle dagen allerlei gesprekken en testen had gedaan was het eerste advies wat ze me gaven dat ik eerst maar eens aan mezelf moest gaan werken. Nog een bevestiging dus dat het tijd werd om aan de slag te gaan, want hoe kon ik een goede moeder zijn als ik niet eens wist wie ik zelf was?

Na een tijdje bleek dat ik al langere tijd in een depressie zat en daarnaast een sociale angststoornis had ontwikkeld. Met ook nog een enorm minderwaardigheidscomplex. Werk aan de winkel dus. Ruim 2 jaar heb ik hier gelopen en verschillende therapieën gevolgd, waaronder EMDR. 

Ik moet zeggen dat ik er een heel stuk beter uit gekomen ben, maar eerlijk is eerlijk, ik blijf een gevoelig persoon, ik denk zelfs HSP’er, maar ik ben me nu veel bewuster van mijn gevoelens. Als ik merk dat ik me weer down ga voelen, of als ik teveel hooi op de vork neem, ga ik hier direct mee aan de slag en trek ik aan de rem. Soms misschien een beetje saai, maar voor mij werkt het :)

Tot zover deze blog over een tijd waar ik liever niet te veel aan terugdenk, maar wel een tijd die me gevormd heeft tot wie ik nu ben. 

Op naar de volgende: in behandeling voor een 2e kindje.