3 jaar geleden
Drukke mama
Loop ik mezelf voorbij?
Waar begin ik... Ik zal mezelf even voorstellen, ik ben Kirsten, 23 jaar en mama van een prachtige dochter van nu 9 maand. Ik denk dat elke mama zich zo voorstelt... Oops, ik denk dat we allemaal het zelfde in elkaar zitten. Niet kunnen zwijgen over onze kindjes!
Maar dat is helemaal oké!
Nu, sinds ik mama ben loop ik de benen wel vanonder mijn lijf heb ik soms de indruk. De moment dat Amelie geboren is, is bij mij alles veranderd, en 99% van de tijd is dat alleen maar in de positieve zin! Yes, ik zat, en zit nog steeds, op de roze wolk.
Als tiener heb ik heel lang slecht in mijn vel gezeten, dit lag voor een groot stuk aan het nieuw samengesteld gezin waarin ik ben opgegroeid, en aan het vroeg verliezen van mijn beste vriend. Ook tijdens mijn zwangerschap had ik een zwangerschapsdepressie. En dat vond ik vreselijk, want ik weet goed genoeg dat het veel mensen niet gegund is. Ik had zoveel paniekaanvallen omdat ik 24/7 dacht dat ik niet goed genoeg zou zijn, geen goede mama zou zijn, angst voor moest er iets mislopen...
En ik denk dat ik niet de enige mama ben die hier mee kampte. Het is normaal om te twijfelen aan jezelf, en bang te hebben. Dat weet ik nu.
Sinds Amelie geboren is ben ik 360graden gedraaid lijkt het wel. Ik ben beginnen studeren januari dit jaar, toen was Amelie dus 2 maanden, ik ben begonnen in bijberoep als fitcoach en voedingsdeskundige, geef sport les, organiseer bootcamps, en ben volop aan het proberen om andere mensen, en dan vooral mama's te inspireren.
Want, als ik het kan, kan iedereen het. Dat zeg ik tegen iedereen die naar mij komt. Omdat ik weet dat hoe onmogelijk het soms ook lijkt, zolang je doorzet, je gelooft in jezelf, en je je doel voor ogen hebt, dan lukt het.
Het pad is soms hobbelig, maar de bestemming is het altijd waard.
Ik hoop nog mama's hier te kunnen helpen, en misschien zelfs wel inspireren.
