7 jaar geleden
Drie is genoeg maar toch is er verlangen naar meer :)
genieten van de tijd en de momenten die je met ze heb, maar ik wil meer kan ik dat wel of moet het gewoon zo blijven?
Gek eigenlijk het gaat zoals het gaat, maar toch is er verlangen naar meer. Ik ben nu 36 en heb 3 gezonde kinderen. Een dochter van 4 een zoon van 1.5 en nog een dochter van 10 maanden. Onze laatste dochter was niet gepland en was een totale verassing. Nu 10 maanden later wil ik eigenlijk nog wel een baby. Wat moet ik doen? Meer kinderen? of toch zo laten want eigenlijk kan mijn huis en ik en mij man niet meer kinderen aan en is ons gezin eigenlijk wel compleet.
Nee geen kinderen meer voor ons het is wel genoeg zo. Of toch niet elke keer als ik naar een baby kijk beginnen mijn eierstokken weer te rammelen. Is dat een teken? Ik weet het niet. En toch zeg ik nee. Ik vind het wel genoeg en genieten van de leeftijden en de fases die nog gaan komen. Het zorgen voor een baby is geweldig maar de fases er na zijn ook geweldig.
Neem nou mijn dochter van 4 na de zomervakantie is ze naar kleuterschool gegaan en ik merk nu dat het al een heel meisje aan het worden is. Wil graag met vriendinnetjes en vriendjes spelen het liefst elke dag. Ik moet gaan leren laten los laten want dat is goed voor haar en haar ontwikkeling, maar vind dat echt heel moeilijk. Ik kan het gevoel nog zo goed voelen dat ze geboren werd en in mijn armen lag te slapen. Wat een geluk was dat.
En dan onze zoon van 1.5. Hij is ook al zo zelfstandig. Hij wilde eigenlijk vanaf dat hij vast mocht eten alles zelf doen. Hij kon al lopen toen hij 8 maanden was en dat was ook wel fijn want ik bleek plots zwanger te zijn van onze laatste dochter. Hij wil graag lekker buiten spelen en het liefst alleen zodat hij zijn gang kan gaan. toch blijft ook hij mijn kleine mannetje waarvoor ik moet zorgen.
En dan mijn kleine meid 10 maanden al weer. Ook zij wil ook graag haar eigen ding al doen, maar ze is nog zo klein. Ik wil graag voor haar zorgen lekker op de bank zitten en een flesje geven en lekker knuffelen, maar daar denkt zij al anders over. Zij wil spelen met haar broer en zus en door het huis tijgeren.
Waar blijft de tijd het gaat echt te snel en daarom wil ik nog een baby het liefst nog wel 10 maar dat kan echt niet. En wil ik dat nou echt wel? Weer 9 maanden zwanger een bevalling en dan nachten van voeding naar voeding elke 2 tot 3 uur. Nee dat wil ik ook niet. Ik denk dat ik me er bij neer moet gaan leggen. Kinderen worden nu eenmaal groot en zo is het nu eenmaal. Lekker genieten van wat ik heb.
Dolbysurroundmom
Dat is zeker een hele lastige keuze. Ik weet ook hoe het voelt. Zelf heb ik al twee kinderen uit een eerdere relatie, mijn verloofde had nog geen kinderen en wou wel graag een groot gezin (eigen kinderen of niet). Samen hebben we de keuze gemaakt om te gaan proberen. Na onze jongste zoon vond ik het echt goed. Hij was nummer vier in ons gezin. Alles hadden wij weggedaan. Totdat na een tijdje bleek dat ik wederom in verwachting was. De gehele zwangerschap heb ik aan dat idee moeten wennen want vier vond ik wel genoeg. En nu na de vijfde? Juist ja rammelende eierstokken. Oh wat mis ik alles. Zij is nu 1,5 jaar oud. Dit had ik nooit verwacht en soms vind ik dat best wel moeilijk. Mijn hart schreeuwt echt om meer kindjes, mijn hoofd zegt meer dan ooit NEE. Lastig als die twee in conflict raken. Hopelijk slijt het gevoel met de tijd. Succes met je inwendige conflict. ;)
Anoniem
Het blijf een lastige keuzen!!! Ik wilde er altijd 'maar' eentje... Na velen jaren priberen.. Miskramen vroeg geboorte na 23 weken zwangerschap ) einderlijk een gezonde zoon..helaas wel zn tweeling zus overleden:( Maar besloot toch met moed voor de 2e te gaan.. Die is er inmiddels ook!! Net 5 maanden maar soms denk ik toch een derde.. Maar doe het niet.. Ik vind het lastig dat ze baby af gaat en moet dat even los laten!! Wat je ook besluit het is goed!! Ruimte is zo gemaakt.. Zoveel ruimte hebben kleintjes niet nodig;) suc6 met je keuzen!