Snap
  • Mama

diagnose en behandeling

Vandaag vond het intakegesprek plaats. Wat een morgen. Wat voel ik me nu moe, maar ook opgelucht.

Deze morgen was voor mij heel intensief. Maar ik heb een prettig gesprek gehad. Het feit dat je gehoord word, het gevoel krijgt dat het oké is en niet raar, dat is zo fijn! 

Al met al heb ik de diagnose depressieve stoornis gekregen. Kort houdt dat in dat ik 'gewoon' depressief ben. Dat was natuurlijk geen verrassing meer voor me. Ze heeft veel vragen gesteld, over mijzelf nu, over wat ik heb meegemaakt en uiteraard over de zwangerschappen die ik heb gehad. Ik merk dat als ik met iemand praat, die echt naar je luistert, dingen opschrijft en meedenkt, en als ik dan echt meer terug ga, dat het zoveel met me doet. 

Het was echt een fijn gesprek, en een fijne psycholoog. Niet onbelangrijk, natuurlijk! 

Het traject wat ik ga volgen zal in ieder geval uit EMDR therapie bestaan. Het schijnt een heftige vorm te zijn, maar wel heel helpend. Het zal uiteindelijk zorgen dat het heftige gevoel minder zal worden bij de situaties waar je naar terug gaat. Dat zal er weer voor zorgen dat je in het dagelijks leven beter kunt functioneren. 

Ik ben blij dat ik deze stap heb gezet. En ik ben dankbaar voor alle berichtjes die ik kreeg naar aanleiding van mijn vorige blog. Lieve kaartjes. Er was ook veel herkenning. Ik ben er niet alleen in. 

Sommige vragen zich misschien af, waarom ik het uberhaupt wil delen. Misschien vinden ze het te persoonlijk. Dat ik het deel is een bewuste keus. Meestal laat ik mijn man even screenen. Ik wil dat er meer bekend over is. Dat het iets is waar je ook als jong iemand last van kunt hebben. Ook ten gevolge van Hyperemesis Gravidarum; na de bevalling is het niet klaar. (mooie slogan overigens ;) ) En ik merk dat de steun die ik krijg, het gebed van mensen, me goed doen. Als ik het niet had opgeschreven, had ik dat niet gehad. En aan mijn buitenkant zie je het niet. Hooguit aan mijn ogen. In ieder geval, bedankt daarvoor!

Ik raad het aan, als je niet goed in je vel zit, om hulp te zoeken. Het probleem onder ogen te zien en er aan te gaan werken. 

Ik ga zo even uit eten met mijn man. Niet omdat ik me zo super goed voel. Maar wel om er even samen uit te zijn. Soms zijn er momenten, dat ik, als ik iets leuks doe, me wel heel even fijn kan voelen. Dat zoek ik op. Ontspanning met mijn lieve man, die zoveel doet.  Ik hou van hem!

-x- 

Marion

6 jaar geleden

Ik heb ook beide zwangerschappen hg gehad.. gelukkig kon ik het makkelijk loslaten, maar ik weet hoe heftig het kan zijn. Sterkte!! ????