Snap
  • Mama
  • herstellen
  • Gevecht
  • Revalideren
  • boymom
  • positiefblijven

Deel 4 Revalidatiecentrum komt ten einde

Hoe verder? Ik ben zo onwijs trots op mezelf

Nadat ik begin jan. Voor de 3e keer mijn lijf mij tegen ging werken. Was ik er nog verder mee klaar dan klaar. Ik ben elke week de huisarts gaan bellen. 

Van morfine pillen gingen we naar morfine pleisters. Van de pleisters werd ik zo suf en uit eindelijk zo verdrietig want ik kon geen kant op. 

Eind jan. Bij de neuroloog, ik werd neurologische helemaal goed gekeurd. Wat super fijn is voelde het als oké en nu dan? 

Ze stelde revalidatiecentrum voor om te leren omgaan met mijn pijn etc. 

Begin mei kon ik eindelijk starten. De huisarts had vertraging opgelopen met de brief versturen, ach het kon er allemaal nog wel bij. Ik werd er niet vrolijker op en zat inmiddels vanaf Dec thuis met werken. Lag veel in me bed lees zo ong. 21 uur per dag. Liep op krukken of lag veel op de bank. Me humeur zullen we maar over zwijgen 🤫 

Nu 3 maanden later komt mijn traject bijna ten einde, en ik had nooit durven te hopen waar ik nu sta. Voor iedereen die denkt dat het dan weer allemaal oké is, Naja ver maar ik heb nu de handvaten om door te gaan straks. 

 Nog 5 weken samen met de therapeuten en daarna, doe ik het alleen met mijn partner en een fijn waardevol netwerk om mij heen. 

Waar ik 21 uur per dag plat lag in bed van de pijn, constant hulp in huis had, niet voor mijn zoontje kon en durfde te zorgen etc. 

Ben ik nu weer 3x in de week aan het sporten, bewegen we elke dag ruimte tijd, werk ik weer volledig mijn uren en ga ik zelfs weer starten met zwemmen en yoga. Het bewegen staat in opbouw fase, de basis is gelegd nu kunnen we door werken aan kracht. Heerlijk om weer op pad te gaan met mijn boefje en dat doen we dus vaak, zo genieten!! 

Het is een verandering maar tegelijk een verademing. Ow wat ben ik blij dat ik weer kan doen wat ik wil. Het zal altijd wat aangepast zijn, want me rug blijft immers mijn zwakkere plek. Het traject tis mega zwaar en kan het niet onder woorden brengen wat het allemaal met je doet. Van niet handelen naar je pijn, naar sporten en verwerken van je verleden, want ook dat kan omhoog komen. Dit was bij mij het geval en heb hiervoor trauma therapie, wat ook ten einde loopt. Een ding is zeker je gaat terug naar de basis In 3 maanden tijd wordt je als het ware gereset. 

Voorbeeldje wat is basis: 

Fietsen, zwemmen, trampoline springen met je kind  is allemaal begonnen met 5 min per keer. Je leest het goed 5 min. Lachtertje toch 🤣 maar het werkt je gaat van succes ervaringen leren en zoals iedereen weet daarvan wordt je ook positief en behoud je moed. 

Mijn zoontje zijn woorden zijn dagelijk:

Mama jij bent echt de aller aller liefste, je bent super cool, fijn hè mama dat wij weer kunnen spelen ❤️ Geloof me je moeder hart breekt en ondanks dat dit pas een nieuwe begin is heb ik helemaal zin in mijn toekomst. 

Hallo wereld en hallo allemaal I’M back 😃 

Tijdens de revalidatie  hebben mijn vriend en ik een nieuw huis gekocht en over 2 maanden kunnen we erin. Alles valt op zijn plek, wat fijn dat ik en wij opnieuw ons leven kunnen stippelen samen 😍 blik naar de toekomst en in het hier en nu. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij LinMam?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.