Deel 3: 2 miskramen in 2 maanden tijd

Maandag 2 mei konden we bij de verloskundige terecht. Ik ging er zelf vanuit dat er geen 3e zou zitten, want laten we eerlijk zijn: Wij? een drieling?

Maar aan de andere kant, dat zou ik ook gezegd hebben over een tweeling..

Ik ging er zelf vanuit dat er nog restanten zouden zitten, daarmee natuurlijk ook mezelf indekken om niet te veel hoop te hebben. Maar toch, zodra de echo begon had ik nog een stiekeme hoop dat er toch nog een kloppend hartje te zien zou zijn. Uiteraard was dit niet het geval en bleken er inderdaad nog resten te zitten.

Ze gaf aan dat dit vaker voorkomt na een meerling zwangerschap en we besloten dus ook om mijn lichaam nog even zelf de tijd te geven om het zelf "op te lossen". We moesten terug komen op 18 mei.

In tussen tijd kwam moederdag voorbij, moederdag vieren met een lege buik, terwijl je weet dat daar een paar weken geleden nog 2 kindjes in zaten. Vervolgens kwam mijn verjaardag, weer iets vieren terwijl je gewoon zo hard wil huilen. Wat ben ik dankbaar dat we Jonathan al hebben, hij is echt het beste medicijn.

18 mei meldde zich. Die avond zouden we een echo hebben, dus besloot ik weer een test te doen. Als het hcg af zou  nemen dan zou het streepje lichter moeten worden toch? Maar toch bleef de test zo enorm positief, nog steeds een knallende lijn. Ik zag daardoor de bui dus al hangen voor die avond en wist wat er ging komen. Mijn lichaam had zelf niet genoeg gedaan en dus zouden we mijn lichaam een handje moeten helpen met medicijnen. De verloskundige bevestigde al wat ik dacht die avond en regelde direct de doorverwijzing voor naar de gynaecoloog zodat we het in gang konden zetten.

2 dagen later - op onze trouwdag - kon ik al terecht en kreeg ik de medicijnen mee.  De volgende dag kon ik daarmee beginnen en dan moest het goed komen.

Deze medicijnen heb ik ook al eerder gehad, bij onze 1e miskraam van een leeg vruchtzakje. Ik wist wat ik kon verwachten, vanwege de herinnering aan de pijn was de drempel hoog.

Echter had ik niet kunnen verwachten dat het dit keer totaal mis zou gaan.