Deel 2. " Wat een prachtig buikje!"

Het verbaasde me hoeveel mensen daar waren die we kende en de vervelende opmerkingen die ik over me heen kreeg.

- "He meid, wat heb je toch een prachtig zwanger buikje! Heerlijk!"

- "Heb je het nu niet heel zwaar met de warmte en je zwangerschap?"

- "Wanneer was je ook alweer uitgerekend?"

Opmerkingen waarvan ik echt dacht, "hallo ik ben al bevallen, hoor! Mijn kind ligt daar in zijn wandelwagen!"

Maar goed, we bleven netjes en ik beantwoorde de mensen netjes.

Toen we eenmaal in de auto naar huis zaten vroeg ik aan Bun of het leek of ik nog zwanger was. Waarop hij zei "nee joh! Je bent net bevallen je buik kan niet meteen weer weg zijn".

En gelijk had hij natuurlijk, zou ook wel heel fantastisch zijn om na je zwangerschap meteen weer je eigen lijf terug te hebben.

Maar de weken verstreken, en het buikje bleef, hij werd zelfs alleen maar groter. En nee, dit kwam zeker niet door mijn zwangerschap, maar ik had eindelijk mijn eetlust weer terug en at weer normale porties per dag. Echter, heb ik een lichaam waarmee ik alleen maar naar eten hoef te kijken en voila dan zit er al een kilo aan.

En ondanks die kilo's bleef ik mezelf en was ik puur aan het genieten van mijn leven, van mijn gezin, van mijn kleine Gylaro. Ik besefte me dan ook maar al te goed, dat die extra kilo's niks hadden gedaan met mijn geluk, alleen met wat de buitenstaanders van mij vonden. Er kwam veel commentaar als, "moet je niet weer eens gaan sporten?" "Moet je niet eens even op Dieet?" "Jeetje, gaan de zwangerschapskilo's er zo moeilijk af?"

Ik trok dan vaak mijn wenkbrauw op en maakte een flauw grapje terug als "moet jij niet eens een social vaardigheidscursus volgen?" En dan liep ik vaak lachend weg.
Vaak als ik net deze confrontaties had gehad ging ik erover nadenken ... moet ik afvallen? Moet ik gaan sporten? Moet ik voldoen aan een ideaal beeld dat iedereen voor ogen heeft?
Nee ... dat wilde ik zeker niet! Ik was van een normale size, naar een plussize gegaan. Had ik daar moeite mee? Nee ik niet, mijn partner niet dus wie heeft hier dan wel iets van te vinden?
Waarom zou ik moeten voldoen aan een beeld dat iedereen heeft?
Maar eerlijk is eerlijk, voorheen was ik ook zo, en dat kan eigenlijk ook niet anders. Kijk maar naar alle online shops. Alles wordt gepromoot met prachtige slanke modellen, zelfs de zwangere shops promoten met prachtige dunne zwangere dames zonder striae. Dames waarvan je aan de achterkant niet eens kunt zien dat ze zwanger zijn, en tijdens hun zwangerschap nog steeds in een maatje s of m passen.
Na mijn zwangerschap heb ik dat roer omgegooid. Ik ben een plussize. Maakt dat mij anders? Nee absoluut niet, im still the same, met een paar kilo's extra. En ik ben er trots op. Jij ook?