Deel 1 cystes en urineverlies.

Ik zal me even voorstellen, Mijn naam is Shirley ik ben 30 jaar en woon in Hendrik ido ambacht.

Ik woon samen met mijn man Stanley , mijn zoontje van 4jaar en dochtertje van 1 jaar.

Ik wil graag mijn verhaal delen op mamaplaats om andere mama’s te laten weten dat je er niet voor hoeft te schamen en bij twijfel gewoon naar de huisarts te gaan.

Ik wil jullie graag over twee dingen vertellen wat in mijn leven gaande is al een langere tijd.

Ik heb vanaf 2015 een cyste op mijn eierstok, het begon bij pijnklachten rechts in mijn onderbuik die constant aanwezig was. Die verergerde bij sporten, fietsen, seks eigenlijk bij elke inspanning.

De huisarts verwees mij door naar de gynaecoloog, er zat in mijn rechtereierstok meerdere cystes waardoor mijn gehele eierstok 9cm groot was geworden.

Het advies was om de mirena spiraal te verwijderen omdat de kans groot was dat ik daardoor die cystes had gekregen. Gelukkig namen de klachten snel af en moest ik elk half jaar op controle komen en zagen we dat de cystes steeds kleiner werden.

In 2016 raakte ik zwanger van mijn zoontje, kreeg bij 18 weken een onverklaarbare pijn in mijn buik, de verloskundige stuurde ons door naar het ziekenhuis. Daar zagen ze dat de cystes weer wat gegroeid waren en ik moest medisch blijven omdat ze niet wisten hoe het verder zal gaan in de zwangerschap.

De gynaecologen waren allemaal verbaasd dat ik ondanks die cystes spontaan zwanger ben geraakt, en vertelde dat het voordeel was dat mijn baarmoeder groeide in de zwangerschap dat mijn eierstok niet om zijn as kon draaien toen nog niet wetende wat dat precies inhield..

Gelukkig ging alles in de zwangerschap verder goed en werd ik bij bijna 41 weken ingeleid in het ziekenhuis en vormde de cystes geen complicaties tijdens de bevalling.

Het tweede waar ik jullie over wil vertellen is urineverlies tijdens en na de zwangerschap en bevalling.

Tijdens de zwangerschap had ik daar last van ik dacht ja komt wel vaker voor, druk op je blaas door de baarmoeder ik dacht ik moet gewoon vaker naar het toilet.

Alleen werd het na de bevalling niet veel beter, eigenlijk werd het alleen maar erger. Een stoepje niet zien en daardoor een onverwachtste beweging maken hoesten , niezen, lachen , stukje rennen, buiten spelen met mijn zoontje, hem optillen en zo kan ik nog wel even doorgaan met de momenten wanneer ik urine verlies heb.

Ik schaamde me ervoor het belemmert me in het dagelijkse leven, deed graag boksen maar ben ik mee gestopt omdat het tijdens het sporten zo erg was dat ik niet meer durfde. Ik dacht dan maar een tena lady kan ik tenminste sporten nou toen was ik bang dat je die lap in mijn broek zag zitten geen succes dus.

Ook van binnen was er iets veranderd, ik vroeg mijn man wel is voel jij niet dat het anders is tijdens de seks, Ja zei hij maar je heb een kind gekregen dus is niet zo raar dat er iets veranderd is , ik dacht ja dat is zo het is niet niks een bevalling.

Ik had elke half jaar een controle voor de cystes in mijn eierstok en dat controleren ze door een inwendige echo te maken toen heb ik nooit iets gehoord dat er iets niet goed was in mijn vagina dus zelf ook niet naar gaan vragen. Wel wat dingen opgezocht op internet wat te doen aan urineverlies na bevalling. Veel bekkenbodem oefeningen nou ik deed niks anders dan alleen maar trainen die bekkenbodem met 0 resultaat.

Er stond ook bij een operatie aan de blaas maar dat word alleen gedaan als er geen kinderwens meer is en die hadden wij nog wel.

Ik laat het voor nu even hierbij, ik zal jullie de volgende keer over het vervolg vertellen van zowel de cystes als het urine verlies.

Liefs Shirley