De ziekte van watte?

 Op de dag dat René en ik terug kwamen van een weekendje weg samen, was Luca na zijn keelontsteking weer voor het eerst naar school geweest. Hij was al af en aan ziek en na een weekend rust kon hij weer naar school. Hij wilde niet, maar hij had uiteindelijk een fijne dag en ging het hartstikke goed op school. Wel gaf hij aan dat hij moe was en zere benen had, maar wij dachten dat dit gewoon kwam doordat hij na het ziek zijn weer voor het eerst naar school was geweest. Niets was minder waar...

Luca wilde graag een voetbalpakje aantrekken, maar wilde niet lopen, want hij had zere benen. Hier zag ik nog geen kwaad in, totdat hij zijn broek uit trok. Zijn benen zaten vol met vlekken en zijn enkels waren niet meer zichtbaar door het vocht. Ook zag ik dit ineens in zijn handen. Ik schrok me rot en dacht direct aan een allergische reactie. We belden direct de huisartsenpost, want als het een allergische reactie is kan dit best gevaarlijk zijn. Ik was direct bang dat ook zijn tong zou opzetten, dus ik was blij dat we direct langs mochten komen. 

Bij de Huisartsenpost waren we best snel aan de beurt. De arts deed een aantal testjes, maar hij wist niet goed wat het kon zijn. Een allergische reactie werd uitgesloten, dus dat was in ieder geval fijn. De vlekken konden komen door de keelonsteking, maar dit verklaarde dan de opzette handen, benen en pijn in de gewrichten niet. De arts wilde even overleggen met de kinderarts, dus heeft hij deze gebeld terwijl wij daar naast zaten. De kinderarts wilde Luca zelf graag zien, dus werden we doorgestuurd naar het LUMC in Leiden. We wisten het al, dit wordt een latertje vanavond... wordt vervolgd!