De wereld andersom
Ik zorg voor mijn vader
De buitenwereld is zonnig. Over de stoep hoor ik een kinderfietsje gaan met een duidelijk blij kindje erop. Erachter aan gaat een kindje op een stepje. Het kenmerkende geluid van de kleine wieltjes op de stoep komen bij me binnen. Het gordijn zit dicht. Ik zit naast je, of althans schuin achter je. Je bent onrustig maar ijzersterk. Dit was nooit de bedoeling. Niet nu al. Niet op mijn 30ste.
Ik zorg voor mijn vader. Ijzersterk maar zo broos. De ziekte neemt het over, je bent totaal kansloos. Maar je bent ijzersterk. Je vecht, je gaat door. Door tot het (hoogstwaarschijnlijk) bittere eind..
Ik hou van je