Snap
  • Mama
  • #mom
  • #momlife
  • #verbouwen
  • rustindetent
  • detijdraastvoorbij

De tijd raast voorbij!!

De laatste tijd lukt het mij niet om wekelijks te posten. Niet dat er niet genoeg gebeurd in ons leven maar juist omdat er zoveel gebeurd vliegt de tijd aan mij voorbij. Waar anderen misschien nu meer tijd hebben door de corona crisis lijkt het bij ons thuis soms eens zo druk te zijn.

In de afgelopen twee maanden ben ik twee keer geswitcht van baan. Vanuit het werk met mensen met een Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) ben ik begonnen bij een kinderdagverblijf. Dit was ontzettend leuk en ook een hele fijne werkplek. Maar na een week kreeg ik het aanbod om als secretaresse aan de slag te gaan bij het podologisch bedrijf wat mijn man uiteindelijk gaat overnemen. Dit was onze droom samen een bedrijf te runnen. De tijd in te kunnen delen zoals wij dat willen en waarbij we ons gezin op de eerste plek kunnen zetten.

De afgelopen jaren hebben we keihard gewerkt om te zijn waar we nu zijn. Natuurlijk staan onze dames altijd op de eerste plek maar daarnaast vind ik het ook belangrijk om ze te laten zien dat als je, je zelf op nummer een zet daar niets mis mee is. Dat als je, je dromen achterna jaagt goed is desondanks wat de uitkomst zal zijn. En als je flink op je bek gaat en weer opstaat en er sterker uitkomt dat, dat de beste leerschool is. Mijn man en ik doen niets in de volgorde zoals de traditionele manier dat laat zien. Nou geloof ik dat die manier ook steeds meer aan het vervagen is omdat er zoveel meer opties zijn dan vroeger.

Vroeger was het gewoon dat de vrouw thuis bleef voor de kids zorgen en de man zorgde voor de kost. Begrijp mij niet verkeerd met die samenstelling is absoluut niets mis. Maar voor mij werkt dat niet. Ik wil mijn eigen geld verdienen. Het hoeft niet zo veel te zijn als mijn man maar ik vind het prettig dat mocht mijn man om wat voor reden in ons leven wegvallen ik voor mijn kids en mijzelf kan zorgen. Ik kom zelf uit een gebroken gezin. Daar heb ik gezien dat als je niet hebt door geleerd en geen baan hebt je in de bijstand komt. En geloof mij dat is het laatste wat ik wil. Ik wil niet afhankelijk zijn van een of andere instantie die bepalen wat ik aan inkomen krijg en wat wel of niet mag. Nee dat maak ik zelf uit. Jaren heb ik ook een uitkering gehad vanwege mijn PTSS en tot op de dag van vandaag ben ik zo trots op mijzelf dat ik weer werk. Dat ik mijn eigen geld verdien. En alleen ik weet hoe hard ik daarvoor heb gewerkt.

Het voelt heerlijk dat de helft van de hypotheek op mijn naam staat. Jaren was ik ervan overtuigd dat ik dat niet zou kunnen die verantwoordelijkheid. Nu ben ik verantwoordelijk voor een compleet huishouden inclusief drie kids en het lukt ons allemaal en daar ben ik elke dag nog trots op want dat was voor mij niet vanzelfsprekend.

Desondanks dat we nog steeds hard werken om onze dromen uit te laten komen merk ik wel dat we er elke dag een stap dichterbij komen en dat voelt goed. Ook bij ons krokkie huis komt er eindelijk schot in de zaak. Gisteren hebben ze er een grote container geplaatst die we in twee uur tijd hebben volgestouwd met alle troep die weg moest voordat het afgebroken kan worden. Want in week 22 komen ze ons eindelijk van de elektra en het water afsluiten en kan ons krotje platgegooid worden zodat we er ons droompaleisje van kunnen gaan maken. En dat voelt goed. Naar maanden te hebben zitten wachten komt het eindelijk in beweging. Nog steeds heb ik het beeld voor ogen hoe het er uiteindelijk uit gaan zien. En als ik dan bedenk dat het begin volgend jaar staat kan ik het nog niet geloven. Ondertussen weet ik niet meer hoe het voelt om in een huis te wonen zonder de gedachte dan moeten we hier weer uit. Het lijkt mij heerlijk om dat weer te hebben. Om onze meiden ieder een eigen kamer te kunnen geven die echt helemaal van hun is met hun eigen spulletjes.

Hoewel het nog ver klinkt vliegen de dagen, weken en maanden voorbij en voor we het weten is 2020 alweer voorbij. Want het voelt nog als de dag van gisteren dat we het huis uit gingen in de veronderstelling er in oktober aan te beginnen. En nu ruim een half jaar later gaan we daadwerkelijk beginnen. Maar het voelt niet als zo lang want de tijd vliegt voorbij. En zoals de tijd voorbij vliegt zal deze periode ook voorbij gaan en kijken we er eind 2021 op terug als een vet avontuur wat we toch maar mooi hebben gefikst. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij lingetjesonthemove?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.