De struggle van de verjaardagfeestjes

Maar wat moet ik ze nu cadeau doen, en wat gaan we vragen aan de rest van de mensen? Ik kan natuurlijk niet in hun portemonnee kijken. En daarbij komt dat ik al amper iets zelf kan bedenken, laat staan voor een ander.

En natuurlijk wil ik niet teveel speelgoed, iets waar ze iets aan hebben in de toekomst, zonder al te veel rompslomp of kleine onderdelen. Leuk voor alle drie, maar wel voor degene die jarig is… maar toch ook leuk voor alle drie. Duurzaam speelgoed, liever niks onbenulligs, maar mag wel, als jij dat leuk vind… toch eigenlijk wel het liefste geven wat ik uitzoek voor ze, maar kies vooral zelf, want wil je niks opleggen natuurlijk.

En laat ik daarbij nu toch ook nog eens graag mijn kookkunsten willen laten zien door alles zelf te maken.. of nou ja, alles. De kaas, komkommer en worst zal ik maar gewoon snijden. Alleen hoe leuk is het om ook eens zelf olijven te marineren, want nog nooit gedaan.. dus toch leuk? Uiteindelijk in de winkel toch maar besloten om een pot gemarineerde olijven te kopen… want tijd, tijd, tijd hebben we niet echt met drie kleine drukke kinderen die ook graag aandacht willen en moeten eten, en spelen, en slapen, en drinken en alle andere kleine dingetjes waarvoor je even je aandacht moet verleggen de dag voor de verjaardag.

Manlief was gelukkig zo lief (braaf) om de kids bezig te houden waardoor ik toch lekker zelf in de keuken aan de slag kon.

En dan s’avonds het versieren, want dochterlief kan natuurlijk niet beneden komen in een kaal huis op haar eigen feestje. Dat is toch niet leuk. Hoe leuk is die enthousiasme en verbaasdheid als ze sochtends beneden komt en ballonnen en slingers ziet speciaal voor haar feestje. En daarbij dan ook nog het cadeau en al dat lekkere eten. Laat het nou alleen lang duren voordat alle mensen komen, kunnen die niet gewoon al gelijk sochtends komen?

Liever niet schat, dan wordt het een lange dag voor mama en papa. 

Gelukkig kon ze al lekker spelen met haar cadeau en haar speciaal gemaakte taart op gaan halen. Want elk jaar laten we altijd een themataart maken. Toen ik aan dochter vroeg wat voor taart ze wilde was het: Een dinotaart(want die hadden haar broertjes vorig jaar ook en je kan natuurlijk niet achterblijven) maar wel met hartjes en roze en aardbei.

Pinterest bracht haar gelukkig (achja, anders was bovenstaande optie ook prima natuurlijk) op andere gedachten en het werd Paw Patrol. Helemaal goed meid! 

natuurlijk moeten we zelf ook nog kleren aan, leuke kleren, niks simpels, maar ook niet te moeilijk, of een te warm stofje. want warm en druk. Leuk met sneakers, of toch een hakje. En de haren moeten natuurlijk ook nog gedaan worden... make-upje niet vergeten natuurlijk. Nagels niet gedaan.. maar dat is dan maar zo, toch jammer! Voor de volgende toch maar even de nagels laten doen! 

Dan kan het feestje beginnen, dochter heeft alleen geen tijd om de kados uit te pakken, want zwemmen is veel leuker. Maar kados ook, dus uiteindelijk toch maar de kados uitgepakt om dan ook maar gelijk heel de mond weer vol te stoppen met lekkere hapjes.

En dan druppelen alle mensen binnen waardoor je het eerste uur van het feest eigelijk gewoon lekker alleen maar drinken en hapjes aan het regelen bent. Door daarna bij de mensen te gaan en te ontdekken dat je zelf eigenlijk nog niks op hebt, en dat terwijl ik zo van eten hou, en ook nog geen koffie op hebt, maar dan is het maar tijd voor wijn toch….

Als iedereen er is, dan gaan we lekker de taart aansnijden. Dochter wilde graag kaarsjes uitblazen, dus de zoektocht de week voor de verjaardag naar kaarsjes die aan mijn norm voldeden was ook weer aan.

Want: niet te kort, niet te lang, niet te veel kaarsjes, leuke pastelkleurtjes misschien, of toch metaaltinten? Lekker het jezelf makkelijk maken, want het is allemaal al druk genoeg..

En dan blijven de mensen hangen, maar wij uit brabant zijn de moeilijkste niet. Wie eet er mee? Gelukkig niet iedereen… fijn! Dan wordt het tenminste niet een te dure avond, want we hebben nog niet genoeg uitgegeven met de cadeau’s, eten en drinken. Maar goed, mee eten mag en kan, dus niet zeuren en door. Hup.. eten bestellen en laten bezorgen.. Pizza voor iedereen, manlief? Nee, toch liever spareribs.. tuurlijk (nog meer centjes betalen) maar no problemo.

Hoppa, voor iedereen spareribs en daarna gaat iedereen lekker naar huis.

Of ze nog moeten helpen met schoonmaken, nee joh! Zetten gewoon 2 keer de vaatwasser gaan, ga maar lekker naar huis! Om daarna toch nog lekker met een wijntje de overige vuile vaat die niet in de vaatwasser kan toch met de hand te doen. Terwijl manlief al met het biertje op de bank ligt.

De ballonnen en slingers… die doen we wel mooi morgen, of overmorgen, dan zijn de meeste ballonnen toch al kapot of leeg. 

En dit alles om dochterlief een hele leuke fijne verjaardag te geven, maar ook om zelf geen flater te slaan tegenover de uitgenodigde mensen. Want stel je toch eens voor dat ik zou falen als: moeder, gastvrouw, huisvrouw, vrouw of overige taken die ik mijzelf opleg. Om dit volgende maand allemaal nog een keer te doen..

Één geluk: de recepten van de zelfgemaakte hapjes heb ik al!

P.S. natuurlijk schrijf ik dit met een kritische zelf spottende noot naar mijzelf toe. Iedereen mag doen en laten wat die wil en hoe die zelf zijn feestje of dag wil indelen. Ikzelf leg mij gewoon af en toe eisen op die op dat moment heel belangrijk lijken, zoal alle hapjes zelf maken, om daar achteraf om te moeten gniffelen, want waarom doe ik dit mijzelf aan.

Om vervolgens toch te weten dat ik het de keer erop zeker niet anders ga doen, want genieten doe ik er stiekem wel van. 

Lees ook: Wat kost een kinderfeestje?