De strijd van de sterkste vrouw die ik ken deel 3

In mijn vorige blog vertelde ik dat we opnieuw werden gebeld. En dit keer met wel erg slecht nieuws. Mijn moeder werd op dit moment weer geopereerd en er was een kleine kans dat ze deze zou overleven. Ze moesten er aan de hart-long machine leggen. Hiervoor moest er hart worden stil gezet en dan zou, Mocht het lukken het apparaat haar in leven houden.

Mijn vader, broertje en ik zitten in de woonkamer we zeggen niks en bewegen ook bijna niet. We lijken allemaal wel een soort van verdoofd. Mijn zus woont iets veder op dus het duurde wat langer voor zei er was. Ze komt binnen en ziet ons zitten niemand zegt wat. Ik zeg mama wordt weer geopereerd en ze weten niet of ze het gaat halen. Hierna legt mijn vader uit wat voor operatie mama op het moment krijgt. Hierna zijn we allemaal weer stil en zitten we, Maar we bewegen amper we kijken geen tv, zitten niet op ons telefoon, en praten niet. We zitten met ze 4en maar beetje voor ons uit te staren. In afwachting van het telefoontje. Het telefoontje dat moet vertellen of je moederdag leeft. Na ongeveer 1 a 1,5 uur denk ik zegt mijn zus dat het wel erg lang duurt, Er lijken weken voorbij te gaan, Elke seconden duurt lang. Het is 3 uur veder mijn vaders telefoon gaat. We staan allemaal gelijk op van de spanning. De chirurg die mama net geopereerd heeft is aan de lijn. Hij zegt we hadden het eigenlijk niet verwacht, we hebben natuurlijk wel ons best gedaan. Maar jullie moeder en vrouw heeft ons echt enorm verbaast zon sterke vrouw. Mijn vader reageert met ze leeft nog. Hij antwoord met ja maar.. je hoort ons alle 4 een hele diepe zucht van stress verlichting geven alsof we al die tijd ons adem hebben in gehouden. Dit was het enige wat we nu wilde horen mama leeft nog. Hij vertelt ons dat we wel moesten bedenken wat deze operatie veder ook had betekend. Dat zolang ze aan het apparaat zat ook in coma werd gehouden. En dat we nog een familie gesprek kregen Hier voor worden we nog gebeld.

Het is de volgende dag. Mijn nicht is bij mij thuis aan het schilderen en behangen. Ook voor de baby kamer vandaag zou ze weer komen. Ik krijg een berichtje met hoe laat zou ik komen? Ik reageer met dat we het beter even kunnen uitstellen. Omdat we gister avond echt door een hel zijn gegaan. En leg haar uit wat er allemaal is gebeurd. Zij deelt dit bericht in de familie app. Mijn ouders zijn erg geliefd dus vanaf moment 1 leefde iedereen al mee en waren vrienden, buren en familie ook op de hoogte van op welke dag mama de operatie kreeg. We zijn nu 2 dagen veder en deze mensen hebben natuurlijk nog niks gehoord. De buurvrouw is al langs geweest ze heeft ons gister avond zien zitten en vraagt aan mijn vader of mama is overleden. Mijn vader antwoord met dat scheelde weinig. Er zijn al andere mensen langs geweest ze zeggen ja ik hoorde niks dus wist dit is niet goed. En mijn vader wordt erg veel gebeld harstikke lief natuurlijk! Maar elke keer als zijn telefoon afgaat zit ons hart in ons keel. Want is dat het ziekenhuis roepen we aldoor.  

Het is het einde van de middag. Het ziekenhuis belt ik en mijn broertje zijn aanwezig. Mijn zus is thuis bij haar 2 kinderen. Mama heeft een vernauwing wat er voor zorgt dat ze erg veel vocht in der hele lichaam vasthoud en er bloed bijna niet door kan stromen. Ze vertellen dat ze haar weer willen gaan opereren om de vernauwing te verhelpen. Deze operatie is op zichzelf niet echt risicovol maar mama heeft al zoveel moeten doorstaan. Dat wij er toch wel ons twijfels over hebben. Mijn eerste reactie is dan ook nog een keer opereren!? dat kan helemaal niet, Dat kan mama helemaal niet aan. Mijn vader vraagt kan mijn vrouw dat wel aan nog een operatie en is deze nu echt nodig, want als hij uitgesteld kan worden dan doe ik hem liever later als ze weer wat sterker is. Hij zegt dat hij nog even gaat overleggen of hij een paar dagen uitgesteld kan worden en dan terug belt. Mijn vader vraagt ondertussen hoe wij erin staan en belt me zus. Dit is een erg lastig dilemma zacht uitgedrukt. Want wat als hij wel nodig is en we kiezen voor niet en ze haalt het niet? Wat als we hem wel doen en ze haalt het niet? Mijn broertje zegt dat hij het goed vind dat ze gaan opereren. ( hij vertrouwd op de artsen) Ik en mijn vader willen hem uitstellen. Mijn vader overlegd met mijn broertje of hij het goed vind als de artsen zeggen dat het uitgesteld kan worden  het daar dan ook mee eens is. Dit vind hij goed het is niet de bedoeling dat als het mis gaat we elkaar of onszelf gaan verwijten. Nou is onze familie erg hecht dus ik zeg dat zouden we toch nooit doen mijn vader antwoord met nee maar je weet het nooit met dan zon groot verlies. We worden terug gebeld de operatie is geen spoed dus hij wordt uitgesteld. En we hebben morgen het familiegesprek. 

We zijn met ze alle onderweg naar het familie gesprek. Zodra we de IC oplopen krijgen we allemaal een knoop in ons maag. Vanwege corona mag er maar 1 iemand per keer bij mama langs. Mijn vader gaat even voor het gesprek bij mama kijken. Ook om te kijken hoe mama er bij ligt en om te overleggen of we voor deze keer wel allemaal even langs mogen 1 voor 1 samen met papa. Dit was goed na het gesprek konden we allemaal 1 voor 1 even bij mama kijken. Mijn vader komt terug en zegt mama gaat die operatie krijgen, Ik heb haar net gezien en der hoofd is helemaal dik opgezwollen en blauw. Dus hij moet gewoon zo snel mogelijk gebeuren.

Het gesprek hij begint te vertellen over de eerste operatie. dat mama een bloeding heeft gehad toen weer is geopereerd. en daarna nog een keer en dat ze nu aan de hartlongmachine ligt. En dat ze mama nu in coma houden. Oftewel allemaal dingen die wel al weten. Uiteindelijk gaat hij veder hij zegt dat mama medicatie krijgt om er bloedruk weer opgang te krijgen want ze heeft op het moment geen bloedruk. ook haar zuurstof is te laag. En haar nieren werken nog niet ook hier krijgt ze medicatie voor. Ze heeft er een nieuwe infectie bij en krijg ook nog steeds antibiotica voor de infectie die ze al had. Hij vertelt jullie weten dat we jullie moeder nog een keer moeten opereren. Haar draadjes zaten te vast dus die willen we nu 1 voor 1 proberen los te halen tijdens een nieuwe operatie. En haar pacemaker moet nog geplaats worden. Omdat ze nu aan de har-long machine ligt heeft ze die natuurlijk niet, Die machine doet op het moment alles. Dus wat er nu precies tijdens de operatie geslaagd was?? Haar hartklep dan? Omdat er zolang niks aan gedaan was is hij zo fors gaan lekken dat hij vervangen moest worden. Waardoor de operatie dus nog langer heeft geduurd. Op het slechte nieuws wat we nu kregen waren we niet voorbereid. Jullie moeder heeft een herseninfarct gehad. Dit was nieuws wat ons ook brak. Mijn zus roept hoe kan dat nou? Ook hier wisten ze weer geen antwoord op te geven. Hij zegt ja dat kan wel is gebeuren tijdens operaties. En hoe langer de operatie hoe groter de kans of het tijdens de 1e, 2e of 3e operatie gebeurd is wisten ze niet. De herseninfarct was klein maar hij zat op een vervelende plek hij zat namelijk op haar bewust zijn.

Er word ons ook gelijk vertelt dat dit betekent dat mama er hoogst waarschijnlijk altijd last van zou houden. Onze vragen zijn, Zou ze nog kunnen praten en kan ze ons herkennen? Het antwoord daarop was ja, Mocht ze op die momenten helder zijn wel. Want op die plek zit het niet. Maar wel op jullie moeders bewustzijn wat betekent dat mocht ze wakker worden ze misschien niet hier is. Omdat ze onbewust is. Het kan dus zijn dat ze wel wakker is maar veder geen signalen opvangt. Terwijl ik dit schrijf probeer ik even te bedenken hoe ik het duidelijk kan maken. Het betekent eigenlijk dat me moeders ogen open zijn maar ze niet helder is. Ze ziet hoort ons niet en heeft dan veder geen idee van wat er gebeurd. Dit was weer afwachten mocht ze wakker worden hoe zou ze eruit komen? Nu moesten we niet alleen afwachten of ze wakker werd maar ook nog is hoe. Hij eindigt het gesprek met dat hij er toch wel echt vanuit gaat dat mama niet meer wakker word. En dat we hier zelf ook rekening mee moeten houden. Dat we moeten nadenken over andere stappen. En ook met de herseninfarct of we het zouden willen dat mocht ze er wel uitkomen dat ze zo veder zou leven. dat ze geen enkel signaal hebben gehad zoals bijvoorbeeld een bloedruk en dat ze hoogstwaarschijnlijk niet meer wakker word.