Snap
  • Mama

De start van de rollercoaster

Mijn eerste blog, Ik wil jullie graag voorbereiden op mijn heftige blogs die gaan komen. Graag wil ik mensen helpen en steunen.

Hallo allemaal,

Welkom bij mijn eerste blog, graag wil ik jullie voorbereiden op mijn heftige blogs! Met mijn blogs hoop ik dat ik mensen kan helpen, slachtoffers van sexueel misbruik maar ook de mensen die dichtbij een slachtoffer van sexueel misbruik staan. Ook wil ik mensen die hier gelukkig niks mee te maken hebben laten zien wat dit met mij gedaan heeft en wat voor signalen ik aangaf waaraan het misschien wel eerder te herkennen was.

Ik ben bijna 25 en moeder van 2 super leuke ondeugende kids. Ons prinsesje van 2 en ons prinsje van 6 maanden. Wij zijn een gelukkig en hecht gezinnetje met z'n 4tjes en onze lieve kat.

Mijn verhaal begint heel lang geleden... Eigenlijk weet ik niet beter maar ik begin bij de start van de rollercoaster voor iedereen...

Groep 8. Ik was een druk en chaotisch meisje op school, ik wilde wel graag leren maar ik vond het gezelliger met mijn vriendinnen. In groep 8 kregen wij taken op school zoals de klas vegen, het bord schoonmaken en zoals ik die dag met een vriendin had de keuken van de lerarenkamer opruimen. Die dag zou voorgoed iedereens leven om mij heen veranderen....

Het was een zomersedag en ik had de hele dag op school in dag warme klaslokaal gezeten, we kregen zoals altijd op vrijdag "natuur" les en die les heeft veel los gemaakt waardoor mijn leven en dat van mijn familie en vrienden in 1 klap veranderde. Sexuele voorlichting, wanneer is iets gepast en ongepast kwam al snel ter spraken en ik besefte door die les dat wat mij overkomen was totaal ongepast was! Ik was met een vriendin de keuken van de leraren kamer aan het opruimen en de hele dag zocht ik naar de juiste woorden ik moest het haar vertellen ik vertrouwde haar en ik durfde het niet, ik ging naar de wc en kwam huilend terug. Mijn vriendin vroeg mij "wat is er? Waarom huil je?" En ik ging samen met haar zitten en zei "ik kan het niet vertellen ik durf het echt niet" en zij bleef maar aandringen dat ik het moest zeggen. Alles kwam er uit "uuhm weet je onze les van daarnet over sexuele voorlichting nog?" Mijn vriendin knikte "nou ik denk dat wat mijn opa allemaal doet dat dat eigenlijk... Hij raakt me aan op allerlei plekken en dat wil ik niet" ik gooide het eruit en stortte compleet in elkaar, niet wetende dat een klasgenootje van ons ons wilde laten schrikken en dus om de hoek verstopt zat en alles had gehoord. Terwijl ik getroost werd door mijn vriendin en zij mij moed in sprak om het thuis te gaan vertellen was ons klasgenootje zo geschrokken dat hij het zijn ouders heeft verteld waardoor er een hele telefoon ketting ontstond, zijn ouders belde school, school belde de huisarts en via de huisarts kwam het bij mijn moeder terecht. Toen ik thuis kwam barste mijn moeder in tranen uit en vroeg waarom ik niks gezegd had. Dat durfde ik niet zei ik. Mijn ouders zijn al gescheiden en ik wilde niemand kwetsen ik was altijd bezig om het iedereen naar de zin te maken ik wilde niemand kwetsen. 

Na een gesprek met mijn moeder van ruim 3 uur hadden we een afspraak bij de huisarts gemaakt, hoe ga je verder? Wat gaat er gebeuren? De rollercoaster zou nu pas echt gaan beginnen....

Trotse mama van een zoontje van 5 en een dochter van een half jaar's avatar

Hoi miss Princess, ik vind het heel knap en moedig dat je dit van je af aan het schrijven bent. Ik ben zelf de kracht aan het verzamelen om blogs te gaan schrijven over mijn gehele levensverhaal. Sterkte en succes met het schrijven van je blogs en wil je laten weten dat ik ze lees en dat er mensen zijn die oprecht naar je luisteren zonder je te veroordelen. Xx

Damaya's avatar
7 jaar geleden

Ik hoop echt dat het je nooit inhaalt, maar mocht het gebeuren, zoek dan alsjeblieft hulp. Ik weet niet of je mijn blogs hebt gelezen, misschien beter van niet, maar mij achtervolgt het nu alweer jaren, vanaf dat mijn lief is overleden. Sterkte xxx

Miss_Princess's avatar
7 jaar geleden

Hoi Damaya, Ik kan me voorstellen hoe je je voelt... zo boos en machteloos... Ik heb niet de nijging hem iets aan te doen dat komt omdat hij door iedereen is verstoten niemand heeft meer contact met hem en hij word door iedereen uitgekotst. Hij leeft al 15 jaar helemaal alleen en ik weet dat wanneer hij ziek word of sterft dat er niemand is die om hem zal rouwen of die hem zal helpen hij zal alles helemaal alleen doormaken. Hij is nooit veroordeeld en daar ben ik wel boos om want ik weet dat als ze hem opgesloten zouden hebben dat hij het nog zwaarder zou hebben als nu... Buiten dat alles heb ik ondanks alles een mooi en gelukkig leven en wil ik dat niet laten overschaduwen door woede of wraak aan iets waar ik niks meer aan kan veranderen, ik moet verder en dat lukt me aardig ik heb af en toe terugvallen zoals angst en paniek helemaal als ik denk aan mijn dochter... maar ook dat gaat goed komen. Liefs.

Damaya's avatar
7 jaar geleden

Verschrikkelijk, maar jij wist wie het was, die monsters die mij te pakken hebben gehad hebben ze nooit gepakt. Heb je niet de nijging je opa wat aan te doen?? Liefs D xxx

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Miss_Princess?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.