De sneltrein van 2021

Het eind van het jaar is in zicht, vandaag dus even mijn terugblik. Dit jaar is een jaar geweest zoals geen ander. Een jaar dat mijn leven voorgoed heeft veranderd. Ik neem jullie graag even mee in mijn 2021 sneltrein. 

De eerste helft van dit jaar ben ik zwanger. Zwanger zijn is zoals de meeste van jullie wel hebben meegekregen, alles behalve mijn hobby. In februari word ik 30, joehoe! Big party.. Of naja, zwanger zijn en lockdown nummer zoveel, die party stellen we voorlopig uit! Wel krijgen we op mijn verjaardag te horen dat we een zoon verwachten, heel bijzonder! Een paar dagen later wordt Lynn geboren, de dochter van mijn beste vriendin. Wat ben ik gek op die kleine meid! Ik benoem mezelf tot tante en zorg regelmatig dat ze dat niet vergeet. 

In de maanden die volgen leef ik in een vreemde bubbel. Van onzekerheden tot geluksmomenten, van frustraties tot zelfvertrouwen, ik ga zoals gewoonlijk alle kanten op.  Eigenlijk ben ik vooral bezig met de voorbereiding op het moederschap. Druk maken om andere dingen heb ik geen tijd voor, ook wel eens fijn 😂

Langzaamaan ga ik richting mijn verlof en groei ik vanzelf in de 'ready for mom life' - rol. Niet alleen mentaal, maar ook qua kilo's neemt de groei toe😂. Tijdens deze maanden word ik zo onwijs verwend door mijn vriend, vriendinnen, familie en zelfs door de jongeren op mijn werk. Ik voel mezelf geliefd en gewaardeerd en ben hier onwijs dankbaar voor. Tijdens dit soort momenten besef je weer eens extra hoe hartverwarmend een sociaal netwerk kan zijn. 

Ik leer een hoop nieuwe mensen kennen, ookwel 'het moeder netwerk'. Allerlei moeders die rond dezelfde tijd een kindje verwachten en ook zoekend zijn in de weg die komen gaat. Dit geeft me deze maanden zoveel steun. 

Ook verwateren er dit jaar wat contacten. Gelukkig kan ik inmiddels accepteren dat dit bij het leven hoort en kan ik wel genieten van alle mooie momenten die zijn geweest in plaats van mezelf af te blijven vragen waarom. Het is goed zoals het is. 

Ik start tijdens mijn zwangerschap met bloggen. Doodseng! Ik hou van schrijven, maar wie wil in godsnaam lezen wat ik te vertellen heb? Inmiddels een hele hoop blogs, lezers, inspirerende gesprekken verder, ik ben erg blij dat ik toch heb doorgezet. 

Op 28 juli is het dan zo ver. Mijn life changer.. De geboorte van onze zoon: Mason Scott. Mijn leven is voor eeuwig veranderd en Mike is niet meer de enige liefde in mijn leven. Ik stap samen met Mike deze maand in een rollercoaster zonder einde. Kort samengevat: Intens geluk, liefde, bewondering voor Mike als vader, de mooie momenten die ik nooit meer ga vergeten maar ook , irritatie, hormonen, slaaptekort en tranen. Het hoort er allemaal bij! De eerste maanden bevallingsverlof, heel veel geboortekaartjes en kraambezoek verder, lijk ik een weg te vinden in het ouderschap. Langzaamaan groeit ook mijn behoefte aan leuke uitjes met vriendinnen en ook de zin om te werken komt weer om de hoek. 

In oktober ga ik weer aan het werk. Inmiddels ben ik al 9 jaar jongerenwerker en elke week ga ik met plezier naar mijn werk. Ik kan het verschil maken op mijn werk en dat is iets wat veel energie geeft. Tegelijkertijd is het een zoektocht, hoe ben ik een goede moeder en gepassioneerde jongerenwerker? Hoe kan ik het verschil maken, als ik minder flexibel ben? Een zoektocht waar ik nu volop in zit.

Na een hele tijd fysio, tijdens en na de zwangerschap, pak ik het sporten rustig weer op. 2021 was mijn minst sportieve jaar in tijden en ook wandelen stond even niet op mijn to do list. Inmiddels gelukkig weer steeds gezonder. Een lidmaatschap bij Personal Body Plan en al 22 kilo afgevallen. Met een gemiddeld aantal stappen van 12.000 per dag, durf ik te zeggen dat ik mijn zin om te bewegen weer heb gevonden. Mezelf fit voelen is voor mij essentieel om mentaal fit te blijven. Nu hopen dat het corrie-gedoe de sportscholen snel weer met rust laat zodat ik in het nieuwe jaar mijn bokshandschoenen weer uit de kast kan pakken. 

Wat er verder nog gebeurd is dit jaar? Ik heb geprobeerd ondanks alle maatregelen er het beste van te maken. In mei werden Mike en ik geregistreerd partners, hij is de beste partner die ik me kan wensen. Ik heb gelachen met vriendinnen en geprobeerd meer tijd door te brengen met familie. Helaas geen verre reizen dit jaar maar hey, die komen er in de toekomst vast genoeg aan! Ik heb mezelf gelukkig gevoeld en om dit te voelen heb ik in het verleden hard gewerkt en daar ben ik nu onwijs trots op. 

2021 is als een sneltrein aan me voorbij gevlogen maar in die trein zit wel mijn meest waardevolle levensveranderende moment! Ik ben moeder en wel van het allermooiste kindje, Mason Scott ❤️

Vol goede moed kijk ik naar 2022. Een jaar met 3 x 2, mijn lievelingsgetal, dat moet goedkomen😎.. Een jaar waarin ik hopelijk kan accepteren dat niet alles perfect hoeft te zijn en fouten maken niet direct falen is. Een jaar waarin ik hopelijk weer van zoveel moois zal gaan genieten. Mason die veel te snel 1 wordt, genieten van onze ouders (die overigens de beste opas en omas zijn), een reis naar Curaçao met onze lieve vrienden, borrelen en etentjes met vriendinnen, mijn toffe werk, het schrijven van nieuwe blogs, allerlei nieuwe dingen leren, weer fit worden, tja.. er zijn nu al een hoop momenten om naar uit te kijken.  Hopelijk lukt het jou ook, om in deze rare tijden, toch positief vooruit te kijken. 

Ik wens iedereen een prachtig 2022. Dat we er maar wat moois van maken met zijn alle ❤️

Kijkje in ons leven? Volg me dan gerust op Instagram! www.instagram.com/katie_jayn.e