De realisatie van nieuwe blogs en het schrijven van mijn boek

"Als we niet voldoen aan onze verwachtingen, dan hebben we het idee te falen." Deze zin las ik in een boek waarin beschreven staat dat uit onderzoek blijkt dat veel moeders een onrealistisch beeld hebben bij wat we van onszelf verwachten. Ik moest er om lachen, omdat mijn vorige blog ging over mijn falende gevoel. Ik begrijp nu pas waar dat vandaan komt. 

Terug in de realiteit 

Ik ben er ondertussen achter dat ik mijn verwachting van elke week een blog plaatsen, flink moet bijschaven en gewoon per week moet kijken wat haalbaar is. De vorige keer voelde ik mij niet goed bij het idee om minder te schrijven. Ik weet nu dat ik mij niet zo moet vastpinnen op een vastgezet aantal. De gesprekken met de coaches en deelnemers van het Happy Habit Program hebben er aan bijgedragen dat ik inzicht kreeg ik mijn falende gevoel en dat ik nu meer begrijp waar ik obstakels plaats. 

Op mijn vorige faal-baal-blog  kreeg ik veel privéreacties en ik wil daarom in dit blog uitleggen waarom de gewoonte om te schrijven zo belangrijk voor mij is. Ik ben het Happy Habit programma gaan volgen om schrijven tot mijn wekelijkse routine te maken. Het is namelijk zo dat als onze hersenen een routine herkennen, ze makkelijker overgaan tot automatische uitvoering. Denk maar aan autorijden of je tanden poetsen, daar denk je niet meer over na toch?

Een getraind brein

Om een gewoonte te creëren moet je er in het begin tijd en energie stoppen. Het meest eenvoudige om dit uit te leggen is aan de hand van een voorbeeld over het lichaam. Ik hoor vaak moeders die wat fitter zouden willen zijn. Met vier keer per jaar een keer de sportschool bezoeken, zal je weinig resultaat gaan behalen. Je zal dus frequent er naar toe moeten gaan. In het begin is dat niet leuk. Je sjouwt jezelf weer naar een sportclub of bootcamp in de openlucht. Vervloekt dat je er aan begonnen bent, maar na verloop van tijd went jouw lichaam aan het bewegen en zal minder protesteren. Wie weet ga je het zelfs leuk vinden!

Schrijven vind ik gelukkig al ontzettend leuk, dus daar ligt het niet aan. Ik merk alleen wel dat ik schrijven niet hoog in mijn prioriteitenlijst heb staan, terwijl het mij wel veel plezier geeft en ik het liefst er mijn geld mee zou verdienen in de vorm van mijn eigen boeken te schrijven. In de praktijk zie ik 's avonds stapels was die opgevouwen moeten worden, een afwas in de keuken, een leuk boek om te lezen of val ik in slaap als ik de jongens naar bed breng. Het schrijven schiet er daarom volledig bij in. Wat resulteert in teleurstelling dat ik weer een week niks heb geschreven. 

Ik groei 

Het klinkt vast heel gek, maar voor mijn gevoel is het schrijven van een boek een ontzettend grote opgave. Het is als meteen de hoogste berg willen beklimmen met een ongetraind lichaam. Net zoals in het voorbeeld met een moeder die strakker in haar vel wil zitten, je kunt niet verwachten dat je van de een op andere dag ineens een fitmom bent. Daar moet je naar toe groeien. 

Ik groei op dit moment in mijn blogs, mijn schrijfstijl, het inplannen van tijd om te schrijven, het vinden van de juiste onderwerpen en waar mijn boek uiteindelijk over zal gaan. Het is een proces waar ik ontzettend van geniet. Voor sommige lezers gaat het te langzaam en zij zeggen kritisch dat ik al jaren zeg dat ik een boek wil schrijven, andere zeggen juist dat ik er alle tijd voor kan nemen. Het allerleukste is dat tijdens een reading met astroloog Marita de Geus, zij mij vertelde dat in mijn sterren staat dat ik een succesvol schrijver ga worden. Ik hoef mij dus eigenlijk nergens zorgen om te maken. Over deze reading ga ik volgende week bloggen. 

Focus op wat je wil laten groeien

Hoe dan ook, we kiezen zelf waar we aandacht aan geven en wat we willen laten groeien. Onze hersenen trainen vergt net zoveel inspanning als gewichtheffen, want onze hersenen sputteren flink tegen bij nieuwe routines. We kunnen in één minuut tijd wel twintig redenen bedenken om ergens niet aan te beginnen. Een deelnemer tijdens de wekelijkse zoom bijeenkomst van het Happy Habit Program zei zo mooi: “Mijn moeder zegt altijd dat ze zeventien keer nadenkt over de was die opgeruimd zou moeten worden, maar in die zeventien keer er over nadenken, had ze het ook meteen de eerste keer al op kunnen ruimen.”

We besteden dagelijks veel tijd aan allerlei zaken die we nog zouden moeten doen, terwijl we eigenlijk veel meer ruimte in onze hoofd creëren door het gewoon te doen. Zelf als we er geen zin in hebben, maar het toch echt moet gebeuren. Zoals de was opruimen. Ik ben begonnen met een weekplanning te maken, zodat ik overzichtelijker heb wanneer ik iets ga doen. Het lukt mij steeds beter om mij er aan te houden en daardoor minder na te denken over wat ik allemaal nog moet doen.

Tot volgende week 

Misschien is dit niet het meest interessante blog dat ik ooit heb geschreven, mogelijk vol fouten, maar één ding heb ik gisteren tijdens onze wekelijkse training in mijn oren geknoopt: “Niks is perfect en je moet het gewoon doen.” De eer gaat naar John die op zijn motivatiestoel zat! Het klopt wat hij zegt, we moeten het gewoon doen. Als we geen stappen zetten, zal het nooit een routine worden en blijven we uitstellen wat we eigenlijk graag zouden willen bereiken. Bedankt John voor de reminder en daarom alle eer in de titel van dit blog voor jou. 

Kortom, dit blog gaat vandaag online! Volgende week heb ik een heel leuk blog over mijn astrologische reading met Marita de Geus. Dat blog heb ik al weken geleden geschreven, maar mijn kritische stem zei steeds dat het niet goed genoeg was en té persoonlijk. Ik laat dat volgende week aan jullie over om te beoordelen.

Liefs,

Ruby Kramer

Wil je meer weten over mijn leven als vrolijke tweelingmama? Kijk dan op Instagram : food.travel.write

Als je interesse hebt in het Happy Habit Program van Chumble kijk dan op www.chumble.family