3 jaar geleden
De placenta
Ondanks dat ik erom vroeg bij de nageboorte.. bleek toch dat ik gelijk had!
Toen mijn nageboorte, de placenta, door heel de kamer verspreid lag en de dames drie kwartier bezig geweest zijn met het opruimen ervan, heb ik het gevraagd. 'Is alles eruit?'. Mijn collega heeft de ervaring gehad dat niet alles eruit was en heeft veel pijn daaraan gehad.
Alles zou eruit zijn. Helaas bleek niets minder waar.. Ik bleef maar vloeien na de bevalling. Het werd langzaam minder, maar nog steeds bloedde ik na 10 weken dagelijks.
Inmiddels was ik al meerdere keren bij de gynaecoloog geweest in het ziekenhuis. Ze zag inderdaad dat er nog een stukje placenta zat. Het zou er vanzelf uit kunnen komen.
Echter is er toch besloten om 12 weken na de bevalling het alsnog eruit te halen. Ik kreeg een volledige narcose en het achtergebleven stukje placenta werd eruit gehaald.
Het was blijkbaar erg druk, dus mijn ingreep werd uitgesteld op de dag zelf. Je moet hier nuchter voor zijn, dus dit was best pittig! Ik had mij toch een honger! hahaEenmaal beneden werd er een infuus geprikt, uiteraard werd dat niet goed gedaan. Dus huppakee, nog een keer. Een roesje en weg was ik! Ik werd semi-wakker op de uitslaapkamer. Ik werd naar de afdeling gebracht, maar bleef zo moe. Ik kon mijn ogen amper open houden. Mijn moeder kwam naar het ziekenhuis om mijn partner af te lossen, zodat onze dochter in elk geval nog één van haar ouders even zou zien die dag. Mijn moeder heeft zo op mij ingepraat dat ik mijzelf wakker genoeg kreeg om naar huis te gaan. Samen met de leuke verzorgende, die er ook in mijn kraamweek was, is het hen gelukt.
Eenmaal thuis heb ik nog bijna twee dagen geslapen om bij te komen van het roesje. Pff, dat hoop ik toch echt nooit meer mee te maken!