11 maanden geleden
De operatie en slapen in het Ronald McDonald huis
De volgende ochtend was het al zover. .
Die dag trokken we in het Ronald McDonald huis. Allereerst wil ik zeggen dat ik niet weet hoe wij dit allemaal hadden moeten doen zonder de onvoorwaardelijke steun van onze ouders. Hoe vaak zij bij ons zijn geweest, met spullen heen en weer hebben gereden. Echt bizar! Dat voelde als een warm bad en onvoorwaardelijke steun.
De volgende ochtend was het al zover. Eloy zou worden geopereerd. De operatie zou ongeveer 4 uur gaan duren. De chirurg bereidde ons voor op het feit dat wij dan ook pas na deze 4 uur gebeld zouden worden.
Richard en ik gingen naar het ziekenhuis en onze ouders bleven bij Ivy in het Ronald McDonald huis. Toen we aankwamen heb ik nog een hele tijd met hem kunnen buidelen, zo fijn! Wat een liefde voelde ik al voor dit kleine mannetje. Maar toch ook bang om mij aan hem te hechten, bang om hem kwijt te raken.
En toen was het zover, Eloy werd opgehaald voor de operatie.
Wij mochten mee tot aan de verkoeverruimte. Hier stonden al een aantal mensen klaar die nog wat uitleg geven. Ik kan mij niet meer herrineren wat er is gezegd. Richard mocht mee naar de operatiekamer, hij hees zich in een blauw pak en ik nam afscheid van Eloy. Daar stond ik dan, verdrietig en angstig maar ook vol vertrouwen. Toch brak ik, ik strompelde naar een stoel en ben daar gaan wachten op Richard.
Ook dit stuk grijpt mij nog steeds wel eens aan. Vooral omdat Richard hier veel emoties bij voelt en dit een heel heftig moment was. Richard liep de operatiekamer in en daar stond het vol met personeel in blauwe pakken. Richard mocht Eloy zelf op de operatietafel tillen en hem een kus geven. Daar ligt je kleine mannetje van net 2700 gram.. Richard kwam in tranen terug en samen ging wij terug naar het Ronald McDonald huis (nog even snel langs de Starbucks voor wat afleiding ;)).
Het lange wachten begon hier. Wat was het fijn om toen onze families zo dichtbij te hebben (het was wel wat stiekem allemaal want vanwege de toen geldende corona regels mocht er eigenlijk maar 1 iemand extra op onze kamer zijn).
Na heel veel knuffelen met Ivy werden we na ongeveer 1,5 uur gebeld door een onbekend 06-nummer. De schok die toen door mij heen ging .. ik dacht, er moet wel iets mis zijn met Eloy. Het was de arts.
Niet schrikken, de operatie ging sneller dan verwacht en is geslaagd! Eloy wordt zo naar de kinder IC gebracht
Wauuuw, wat een opluchting!!! De operatie is geslaagd en het gaat goed met Eloy. Beter nieuws konden wij niet krijgen. Even de emoties de vrije loop laten en een vreugde dansje doen haha! De chirurg zou diezelfde middag nog met ons in gesprek gaan over wat er precies aan de hand was met Eloy en hoe de operatie is gegaan.
Vrij snel daarna mochten wij naar Eloy toe. Onze families konden niet mee vanwege de corona regels. Mijn moeder was op dat moment nog de enige die Eloy had gezien (vlak na de geboorte). Dus daar gingen Richard, ik en Ivy. Op naar onze zoon en broer!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg pittig vond om Eloy zo te zien liggen. In kunstmatige slaap, aan de beademing en aan 100 verschillende monitors. Op de kinder IC is er op elk moment een ic verpleegkundige aanwezig. En wauw, wat een lieve en kundige mensen. Ze waren zo liefdevol naar Eloy toe, stelden ons gerust en gaven duidelijke uitleg over alle piepjes en monitoren. Je schrikt je bij elk piepje een ongeluk naast zij stelden ons keer op keer gerust.
Die middag kwam ook de chirurg. Hij vertelde dat de operatie goed is verlopen. Toen hij ging opereren zag hij dat Eloy zijn darmstelsel niet op de correcte manier op zijn plek is gedraaid, een malrotatie.
Een malrotatie is een aangeboren afwijking van de darm waarbij een deel van de darm niet volledig naar de normale positie is gedraaid.
De malrotatie van Eloy ging niet om een deel van de darm maar zijn volledige darm. Er moesten ook een aantal belangrijke en grote bloedvaten worden omgelegd. Eloy zijn blinde darm zit niet zoals bij de meeste mensen rechtsonder in zijn buik, maar links boven. De chirurg heeft naast het omleggen van de bloedvaten ook zijn darmen 'uit de knoop' gehaald. Operatie geslaagd en hier kan hij gewoon 100 jaar mee worden! Wat een opluchting!
Eloy zijn lijfje is hard aan het werk om te herstellen, dit kost heel veel energie. Om zijn energie te sparen en onnodig pijn te voorkomen wordt Eloy nog een aantal dagen in kunstmatige slaap gehouden. Wanneer de pijn lijkt af te nemen en hij stabiel genoeg is wordt hij van de beademing gehaald en kan het herstel beginnen. We zouden nog zeker 2 weken in het ziekenhuis moeten blijven.
De volgende keer schrijf ik over het herstel van Eloy en het op en neer bewegen tussen het ziekenhuis en het Ronald McDonald huis. Ik zal dan ook meer uitleggen over de 'vaste protocollen' waar wij tegenaan liepen.
