De onzekerheid blijft....
Stan kwam de achterdeur binnen stappen en wilde me in mijn armen vliegen... Ik: zo makkelijk laat ik je niet weer in mijn leven
Daar stond Stan en het koste me heel veel moeite om me niet op hem te storten en me in hem te verliezen. Maar hij had me al genoeg pijn gedaan dat ging niet zomaar weer gebeuren (dacht ik). Stan: Ik wil je niet kwijt. Ik voel me goed bij jou, we hebben het leuk samen en je hebt gelijk het is mijn leven. Ik hou van jou. Ik: Ok..... maar je ouders dan? Stan zei dat zien we dan wel weer ik weet alleen dat ik bij je wil zijn.
Dus liet ik hem weer toe, ik moest de hond nog uitlaten dus liep Stan mee en hebben we nog wat gepraat.
Wat was ik gelukkig en blij dat hij eindelijk voor mij had gekozen (althans dat dacht ik). Ik denk dat het een dag of 3 later was dat ik ook tegen hem zei dat ik van hem hield.
We hadden het echt heel leuk, hij nam me mee een weekend weg naar een luxe hotel in Amsterdam. We zijn ongeveer het hele weekend stoned geweest, hebben de stad bekeken, heerlijk gegeten en natuurlijk lange en fijne nachten op de hotelkamer doorgebracht. Het weekend was perfect en we hebben volop genoten van de stad en van elkaar.
Ik heb hem daarna een week meegenomen naar Ameland. Lange strandwandelingen, fiets tochtje dorpjes bezoeken. Ontspannen in de Sauna of het bubbelbad, spelletjes en heel veel liefde.
Dit is dus echt ware liefde. Ik was nog nooit zo gelukkig geweest als met hem. Hij hoorde bij mij, ik wist het zeker. Niemand zou hier tussen kunnen komen ook zijn ouders niet. Als ik over zijn ouders begon werd het wel altijd wat grilliger... Laten we het nu maar rustig aan doen, ouders ontmoeten kan nog wel. Ik wilde weten wat ik kon verwachten en wat zijn ouders dan verwachten zodat het misschien mee zou vallen. Echt duidelijk was hij daarin nooit en ik wilde niet te veel zeuren of verpesten. Dus probeerde ik het los te laten en inderdaad maar te zien waar het schip strand. Maar alles zomaar los laten kan ik niet dus het kwam wel vaker te sprake en soms liet hij wat los maar veel was het niet. We hebben wel een heel mooi jaar gehad samen en hebben echt van elkaar genoten.
Ruim een jaar nadat wij elkaar hadden leren kennen ging ik dan eindelijk zijn ouders ontmoeten...