Snap
  • Mama
  • Relatie

De ontmoeting deel 2.

Jaren zijn verstreken maar de Kurt Cobain look-a-like ben ik nooit vergeten. Zodoende trok ik de stoute schoenen aan.

12 jaar nadat onze verkering uit ging, besloot ik Joker een mail te sturen. Er is veel gebeurd in die 12 jaar. Toen ik 16 was hebben we op de een of andere manier contact met elkaar gehad. Ik stapte op mijn fiets en trapte alsof mijn leven ervan af hing. Na elkaar een aantal jaar niet gezien te hebben, was ik onderweg naar hem. Bij hem aangekomen voelde alles vertrouwd en fijn. Zo vertrouwd en fijn dat we heerlijk tegen elkaar aan kropen, films keken en pizza aten. Ik zou bij je blijven slapen, ook al dachten mijn ouders dat ik ergens anders sliep. Tja, ook ik deed dingen die mijn ouders niet wisten. Hij vroeg of ik in bad wilde en liet deze vol lopen terwijl ik zenuwachtig op de bank bleef zitten. Geen idee of hij mee zou gaan, en als hij dat al zou gaan, zou hij dan een zwembroek aan hebben? En zo niet, waar moest ik dan naar kijken?! Ik liep de badkamer op en de kamer was gevuld met kaarsjes en het bad had een flinke laag schuim. Een beetje onwennig, en vooral onzeker stapten we in bad. Het was ontspannend en fijn. Toen we uit bad gingen was het al laat, en we besloten naar bed te gaan. Nou ja bed.. Een luchtbed op zijn kamer. Daar hebben we beide onze keer gehad. Het was fijn, lief en intiem. Op een piepend en krakend luchtbed. De volgende dag ging ik naar huis, en zagen we elkaar niet meer tot 2 jaar later.

Ik was op stap, had een date met een oud klasgenootje. Leuke en erg slimme jongen. Ik zat al enige tijd achter hem aan, en het was me eindelijk gelukt om met hem uit te gaan. De avond verliep goed en ik had het naar mijn zin. Totdat ik hem zag staan, mijn Joker. Weer sloeg mijn hart over. Ik merkte al snel dat hij te veel had gedronken, hij bleef aan dringen om me even onder 4 ogen te spreken. Ik zei dat ik dat niet kon maken want ik had een date, maar mijn gevoel schreeuwde dat ik met hem mee moest gaan. Na een smeekbede van 10 minuten ben ik toch maar met hem meegelopen. Hij vertelde mij dat hij me nooit is vergeten, dat hij mij mist en bij me wilde zijn. Uiteraard voelde ik hetzelfde, en voor ik het wist waren we aan het zoenen. Ik besefte maar al te goed dat dit echt niet netjes was tegenover mijn date, en dat ik dit echt niet kon maken. Ik zei dat ik terug moest, gaf nog snel mijn nummer en liep terug. Mijn date was uiteraard niet zo vrolijk. Blijkbaar was ik ruim anderhalf uur weggeweest. Ik heb me wel honderd keer verontschuldigd. We zetten de avond voort, en ik probeerde Joker uit mijn hoofd te zetten. 

Een aantal dagen later kreeg ik een smsje van Joker, hij wilde praten en zou naar mijn school komen. Ik stapte in de auto en had geen idee van wat ik kon verwachten. Wilde hij een relatie? Wilde hij zijn excuses aanbieden voor die avond? Ik was op van de zenuwen. Nu hij nuchter was konden we tenminste echt praten. Hij vertelde me hoe het nu met hem ging en vroeg hoe het met mij was. Maar daarna vertelde hij eindelijk waarom hij me wilde spreken. Hij had namelijk nog een relatie. Hij was vreemd gegaan. Hij legde uit een zwak voor mij te hebben, en mij nooit te zijn vergeten. Ik was anders dan zijn vriendin, maar hij hield van haar en was niet van plan bij haar weg te gaan. Het contact moest dan ook stoppen en hij zou haar gaan vertellen wat er die avond is gebeurd. Ik kreeg een kus en stapte uit de auto. Daar stond ik dan, weer zag ik hem vertrekken. 

Ik heb genoeg vriendjes en vriendinnetjes gehad om mij mee te vermaken, zelfs een aantal relaties die toch erg serieus waren. Ik wilde niet alleen zijn, en wisselde partners alsof het schoenen waren. Om met mijn vaders woorden te spreken, ik zat niet stil en gooide geen oude schoenen weg voordat ik nieuwe had. Ik experimenteerde er flink op los en genoot van de aandacht die ik kreeg. Maar tegen iedere relatie vertelde ik dat ik ze aan de kant zou zetten als Joker mij terug zou willen. Ik heb nog steeds geen flauw idee waarom zij dit van mij accepteerde, maar stuk voor stuk zijn ze bij me gebleven. Achteraf gezien was dit koud en harteloos van me, en als ik in hun schoenen had gestaan zou ik dit nooit accepteren. Maargoed, het was oprecht mijn gevoel. Steeds als ik op stap ging hoopte ik hem te zien, als ik in de stad liep hoopte ik hem tegen het lijf te lopen. Maar helaas.

Inmiddels was ik 25 en woonde bij mijn ex in een dorp ver van mijn geboorteplaats. De gedachte en het verlangen naar Joker is nooit weggeweest, en ik besloot hem een mail te sturen. Geen idee of dit zijn emailadres was, en of hij nog bij zijn vriendin was. Ik hield de mail neutraal en verwachtte geen reactie. Maar nog geen uur later had ik al een reactie. Hij was het! En hij was vrijgezel! Mijn hart begon sneller te kloppen en ik kreeg een lach op mijn gezicht die er voorlopig niet vanaf zou gaan. We hebben wat heen en weer gemaild en hij vroeg of ik zin had om 2 dagen later, op zaterdag, naar hem toe te komen om bij te praten. Nou dat wilde ik wel. Die 2 dagen waren de langste dagen die ik ooit had meegemaakt. We hadden nummers uitgewisseld, en appte bijna continu. 

Daar stond ik dan, in het portiek te twijfelen of ik wel moest aanbellen. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en belde aan. Tweede verdieping, aan het einde van de gang. De gang zal maar een paar meter lang zijn geweest, maar hij leek wel kilometers lang te zijn. Nog voordat ik bij de deur was deed hij al open. Wauw, ik was nog niet bij de deur of ik was alweer hopeloos verliefd.Zijn haar was kort in een zij scheiding, hij was wat aangekomen, zag er mannelijk uit, maar vooral netjes. Een blouse met shirt en een spijkerbroek. Heel anders dan 12 jaar daarvoor. Hij was echt volwassen. Ik daar in tegen droeg een zwart rokje met een zwart shirt en gympen. Zoveel was ik niet veranderd, behalve dat ik geen heftige zwarte make-up meer droeg en ook volwassen eruit ben gaan zien. Om 9 uur 's avonds stapte ik zijn appartement binnen, en om 4 uur 's nachts besloten we dat ik zou blijven slapen. Want hij vond het geen fijn idee als ik dat hele stuk op dat tijdstip naar huis zou rijden. Al die tijd hebben we zitten praten over letterlijk alles. Ik schaamde me dood dat hij naast mij maar 1 vriendin heeft gehad, en ik een hele lijst aan vriendjes en vriendinnetjes. We kwamen erachter beide nog steeds van rock en metal muziek te houden, maar ook andere hobby's en interesses deelden. Het voelde goed, zoals de aller eerste dag.

Die ene nacht slapen veranderden in 2 nachten, en die 2 nachten in een week. Daarna moest ik toch wel naar huis. Na een maand op en neer reizen ben ik bij hem ingetrokken. En nu 2 jaar later zijn we getrouwd en hebben we een zoon. Wie had dat gedacht, ik niet in ieder geval..