De ontmoeting deel 1.

Ruim 13 jaar geleden werd ik uitgenodigd voor een feest van een vriend. Ik zat in de tweede klas van de middelbare school. Ik had halflang zwart geverfd haar, droeg overzeas broeken (van die overdreven wijde skatebroeken), bandshirts en donkere make-up. Ik was in mijn gothic/skater fase en mijn muziek voorkeur van toen heeft nu nog steeds mijn voorkeur. Denk aan Slipknot, Nirvana, Atreyu, Bullet for my valentine, Iron Maiden en Guns 'n Roses. 

Ik had veel zin in dit feest en zou samen met een vriendin gaan, om daarna rond 1 uur opgehaald te worden door mijn vader. Op het feest kwamen vrienden van mijn school en een andere school. Ik kwam binnen en zag al wat bekenden. Een hoop van hen was, ondanks de leeftijd, al flink aangeschoten. 

Mijn oog viel bijna direct op mijn Joker. Hij was een echte Kurt Cobain look-a-like, en daar ging mijn gothic/skater hart sneller van kloppen. Lang blond haar tot op zijn schouders, fel blauwe ogen en een lach waar ieder meisje van smelt. Hij stond daar zo rustig in zijn Hatebreed shirt, alsof alles om hem heen aan hem voorbij ging. 

Gelukkig had ik dankzij zijn shirt een opening om met hem te gaan praten. Ik zou echt niet meer weten waar het gesprek over ging, alleen nog dat het over muziek ging. We bleven de avond praten, totdat het feest uit de hand liep. Een aantal mensen waren zo dronken dat het feest beëindigd moest worden. Ik geloof dat een vriend van Joker uiteindelijk naar de EHBO is gegaan waar zijn maag leeg gepompt is. Ik baalde onwijs dat ik niet langer bij die leuke rustige Kurt Cobain look-a-like kon zijn, maar wie weet zag ik hem nog wel eens.

Nog geen week later ging ik met ons groepje naar de stad, daar zouden we wat mensen van de andere school treffen. Mijn hart sloeg een paar slagen over. Mijn "stoere" chagrijnige, ongeïnteresseerde blik op mijn gezicht, die kenmerkende blik van een gothic of skater, veranderde in de breedste glimlach en mijn wangen werden knalrood. Daar stond hij, gewoon tussen de rest van de jongens stond hij! Ik dacht dat ik gek werd, en probeerde met man en macht niet zo'n typisch schoolmeisje te zijn, want oh wat hadden wij  gothic's/skaters/alto's toch een hekel aan dat type meisje. Nee Harley, jij bent relaxed, ontspannen, muziekliefhebber en totaal niet zoals die meisjes. 

Ik heb geen idee wat ik die middag gezegd heb, maar ik heb de halve middag hem ontlopen en vooral met anderen gesproken om hem maar niet het idee te geven dat ik helemaal smoorverliefd was. Toch kreeg ik zijn emailadres zodat we konden MSNen, ja ja dat was nog voor de smartphones met WhatsApp ;)

Vanaf dat moment ging het, zoals een echte 13 - 14jarige hoort te doen, erg snel. Iedere dag na school zo snel mogelijk naar huis om MSN op te starten en die pop up krijgen dat hij ook online is. We spraken af en voordat ik het wist waren we nu echt vriendje en vriendinnetje. Wat nog best een opgave was, aangezien hij anderhalf uur fietsen bij mij vandaan woonde. Maar als een echte heer haalde hij mij halverwege de route op, en bracht mij vrijwel altijd helemaal naar huis of tot het begin van de straat als het nog licht was. Een jaar lang waren we smoorverliefd op elkaar, en besteedde onze tijd vooral kussend en knuffelend op zijn kamer door. Soms gingen we naar een concert, de bossen of naar de stad. Maar het meest genoot ik toch van de tijd alleen met hen. 

Jammer genoeg kwam er toch een einde aan. Ik heb dagen lang gehuild, brieven geschreven die ik toch nooit zou versturen en alle liedjes over liefde kapot gedraaid. Mijn verkering was over en ik was ontroostbaar. Maar ooit zou ik hem terug krijgen, met hem zou ik oud worden...