De liefde tussen je kinderen, het mooiste wat er is!

Toen ik zwanger was van Auriana heb ik me vaak afgevraagd hoe Eliana zou reageren. Al bijna vier jaar lang draaide heel mijn wereld alleen om haar, kon ze genieten van mijn volledige aandacht en liefde. Ik maakte me zorgen over het moment waarop dat allemaal zou veranderen... Heel lang heb ik me schuldig gevoeld over alles wat ik haar zou ontnemen met de komst van haar zusje. Ik heb mezelf heel vaak afgevraagd of ik wél de juiste keuze had gemaakt om voor een tweede te gaan. Hierdoor was ik dus helemaal niet voorbereid op de hartexplosie die gebeurt wanneer je je kinderen voor het eerst samen ziet en op elkaar verliefd ziet worden. Echt waar, mijn hart liep over van liefde. Een prachtig moment, een begin van nog veel meer mooiere momenten en herinneringen! Ik kan niet geloven dat ik me ooit zorgen heb gemaakt. Zoals in de beroemde woorden van Forest Gump zijn mijn kinderen als erwten en wortelen, de een gaat niet ver zonder de ander. 

Hun liefde voor elkaar is oprecht, eerlijk en puur. Als je twee favoriete mensjes de zaligheid in elkaar zien, echt dat is gewoon geweldig. Het gebeurt vaak op subtiele manieren, maar elke dag vult het me met vreugde. In de hectiek van het leven is het gemakkelijk om deze waardevolle momenten te missen. Maar als je even een stapje terug kunt doen, zullen de momenten van liefde tussen je kinderen adembenemend zijn.

Er gaat niets boven het zien hoe je kinderen samen de slappe lach te pakken hebben. Het is zo hartverwarmend om te zien dat ze elkaar aan het lachen maken. Meestal over iets dat mijn saaie volwassen begrip te boven gaat. Of als ik me omdraai en ze alle twee bij elkaar gekropen over hetzelfde boek zie zitten. Wanneer ze spontaan een arm om elkaar heen slaan, gevolgd door een kleffe kus en knuffel. Of wanneer ze naar elkaars handjes zoeken. Tijdens het wandelen, bij het "1-2-3!" roepen voordat ze samen in een stapel kussens springen of gewoon als ze televisie kijken. Dat zijn dé momenten.

Natuurlijk gaan ze snel - en héél vaak - de strijd aan met elkaar om een stom stuk speelgoedje of het laatste koekje. Ze zijn tenslotte zusjes van elkaar, dat hoort er nou eenmaal bij. Maar ze hebben echt wel het beste met elkaar voor en staan klaar voor elkaar als het nodig is. Een uitstapje naar de McDonals bewees nog maar eens dat ze elkaar beschermen door dik en dun. Terwijl ze aan het spelen waren in de speelruimte, zag ik hoe een ouder kindje Auriana omver duwde. Eliana hielp haar overeind, nam haar handje vast en liep boos naar het kindje toe. Wijzend met haar vingertje naar hem, hoorde ik haar roepen dat Auriana wel háár zusje is en dat hij zoiets niet mag doen. Auriana was gestopt met wenen en brabbelde ook iets kwaad naar het jongetje toe, wijzend met haar kleine vinger. Een heerlijk beeld om te zien hoe ze haar grote zus kopieerde. Daar stonden ze dan allebei met hun wijzend vingertje, mijn topduo! Ze namen het op voor elkaar en wat was ik op dat moment een trotse moeder.

Geen enkele ouder wil nadenken over de tijd dat we niet langer op deze aarde zijn om over onze kinderen te waken. Maar het geeft mijn hart rust om te weten dat mijn meisjes elkaar zullen hebben. Ik hoop dan ook uit de grond van mijn hart dat de banden die ze nu vormen en opbouwen, een leven lang mee zullen gaan. Dat deze pure vorm van liefde waar ik elke dag een glimp van zie voor altijd is. Ook al is er hier wel bijna altijd één van hun die huilt en een vrij constant geroezemoes van chaos als ze samen zijn... Het absolute genoegen om getuige te zijn van de liefde tussen mijn kinderen maakt elke seconde van gekte de moeite waard en is het mooiste wat er is!