De knutselmoeder, #blessedmoeder of toch de healthy moeder: welk type ben jij?
Deze types zijn er en hier ben ik jaloers op...
Net als bijna heel moederend Nederland zit ik al een paar weken met mijn kinderen thuis. Wat ik daarvan vind deel ik regelmatig op Instagram (@anoukzwager) maar in het kort: leuk, gezellig, vermoeiend en confronterend. Die eerste drie kunnen we waarschijnlijk allemaal wel begrijpen, maar waarom is thuis zitten met kinderen zo confronterend?
Nou, ik kom er ineens achter dat ik bepaalde eigenschappen als moeder wel én niet heb. En vooral die laatste categorie blijkt toch een stuk dominanter aanwezig dan ik in eerste instantie dacht. Want ja, als ik wekelijks 28 uur van huis ben - minimaal - dan is het niet gek dat het bij ons thuis best wel opgeruimd is en aangezien ik normaal niet fulltime met de kinderen ben, kan ik op de momenten dat ik dat wel ben prima even mijn verstand op nul zetten en dansen op Juf Roos, maar om dat nou heel de dag aan te horen...
Ja, maar zij...
Ik ben dol op social media. Vooral Instagram is voor mij een heerlijke toevoeging op het leven. Daar heb ik dagelijks hele leuke gesprekken, krijg ik de liefste en leukste DM's en de beste tips en als ik iets wil weten dan vertrouw ik mijn Instavrienden meer dan Google. Ook zorgt Instagram ervoor dat ik geïnspireerd raak. Bijvoorbeeld nu ik volledig in mijn fitjourney gedoken ben. Ik krijg oprecht iedere dag zin om te sporten als ik al die bewegende en afgetrainde dames zie. Of om te koken, want ondanks dat ik de keuken het meest stomme domein van ons huis vind, haal ik echt wel inspiratie uit al die plaatjes met heerlijke gerechten. Of ik zoek naar inspiratie voor mijn interieur, waar ik precies 0,0 gevoel voor heb en wat ik dus vaak letterlijk kopieer van een ander, of voor outfits voor mezelf of de kids, of voor activiteiten met kinderen. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik zoek het op. En afgelopen weken dacht ik dus iedere keer: HOE DOEN AL DIE MOEDERS DIT IK HEB GEEN ENKEL TALENT EN IK BEN OP GEEN ENKEL VLAK EEN INSPIRATIEBRON. Jaloezie, vermoed ik. Want ik ben jaloers hoor, en vooral op de volgende type moeders:
1. De knutselmoederMet stip op één. Kop en schouders, dat werk. De moeder die dol is op knutselen. Of die in ieder geval heel goed kan faken dat ze er dol op is. De moeder die kasten vol knutselzooi heeft. Glitters, washitape, verf, klei, kralen, krijt, potloden, stickers en weet ik het wat nog meer. De moeder die van een vouwpapiertje een driekoppig monster maakt en die haar hand niet omdraait voor een aquarel. Ik zou willen dat ik die moeder was. In plaats daarvan rol ik met mijn ogen zodra het woord 'kleuren' valt en doe ik altijd net of we geen verf of klei in huis hebben. Ik haat het. Dat knutselen én dat ik zo ben. Vooral in deze quarantainetijden. Dus oke, ik ga mijn leveren beteren.
2. De gezonde moeder
Nu heb ik de enorme mazzel dat mijn dochter niets liever eet dan potjes Olvarit. Soms wel twee op een dag. Ze moet geen brood, ze moet geen yoghurt en ze moet geen pannenkoek: ze wil 'POTJEEEEE'. Mijn zoon daarentegen is iets kieskeuriger. Die eet met liefde spinazie of bloemkool, maar dat was het dan ook wel. En weet je, dat is volledig mijn eigen schuld. Want ik kook nooit iets anders dan dat. Of nou ja, het repertoire is wel iets uitgebreider, maar nee, spannend is het zeker niet. Mijn kids zijn niet gewend aan gezonde bordjes fruit gesneden in de vorm van een palmboom, yoghurt opgemaakt met allerlei soorten bessen en zaden of een bord groenten waarvan je het bestaan niet eens wist. Het dichtst bij een bijzondere maaltijd kom ik als Tess kiest voor het potje met Surinaamse kipschotel en sperziebonen. Heel veel room for improvement dus.
3. De fashionmom
Hier ben ik ook jaloers op hoor, want het ontbreekt bij mij best wel aan gevoel voor smaak. Of nou nee, da's niet waar want het is heus allemaal hartstikke acceptabel en zo nu en dan zit er ook echt wel een leuk setje bij, maar het valt absoluut niet in de categorie bijzonder. Op Instagram zie ik heel vaak kinderen in hartstikke toffe kledingcombinaties lopen maar als ik dan zelf eens iets met diverse patroontjes of kleurtjes probeer dan lijken mijn kids meer op Pipo de Clown. In een winkel met kinderkleding raak ik ook altijd binnen drie minuten volledig gedesoriënteerd en uiteindelijk kies ik er dan toch weer voor om good old Zara leeg te kopen. Dit geldt overigens ook allemaal voor mijn eigen kledingkast.
4. De fotograferende mom
HOE DAN?! Al die prachtige plaatjes van die knappe kinders en mooie moeders. Heeft iedereen een huisfotograaf ofzo? Wij komen hier niet verder dan selfies en onscherpe kiekjes.
5. De opgeruimde moeder
Ik weet dat het een illusie is en dat niemand de enorme pestbende die kinderen veroorzaken op het wereldwijde web slingert, maar man, wat wemelt het toch van de keurige speelhoekjes en zoet spelende koters. Die van mij hebben VIER enorme bakken met zooi - van auto's tot duplo tot keukenspulletjes tot ZoefZoef banen en dat dan allemaal door elkaar gemikt - en iedere ochtend is het eerste wat ze doen die bakken omkieperen om het vervolgens door het hele huis te verplaatsen. En als ze daarmee klaar zijn dan gaan ze alle kussens van de bank gooien, de tupperware bakjes uit de kasten trekken en de inhoud van de boekenkast door de woonkamer mikken.
6. De #blessed moeder
Dit ben ik ook wel, maar het lijkt soms niet genoeg. Want iedereen geniet zich suf van quarantainetijd met de koters, iedereen accepteert moeiteloos het lot van nonstop jongleren tussen moederschap, werk, huishouden, partner zijn en ga zo maar door en het lijkt - HET LIJKT - alsof iedereen dat prima onder controle heeft. Koffietjes drinken in de tuin met de laptop op schoot, zie je het voor je bij mij thuis? Dan weet ik zeker dat er binnen no time overal aarde uit de tuin is geschept en de man zijn keurige gazonnetje vakkundig om wordt geploegd.
Maar welke moeder ben ik dan wel? Nou, daar is maar één antwoord op: de chille-kijk-maar-ff-ik-vind-het-allemaal-best moeder. Ik ben heel geduldig en maak me niet snel druk. En die eigenschap komt me in deze tijden best wel goed van pas. Oja en ik ben ook wel een beetje die zingende en dansende moeder, omdat ik dat dan wel weer heel leuk vind (en mijn kids gelukkig ook). De rest fake ik er gewoon bij. Op Instagram.
xA
Kimzstr
Hahaha ik ben jou maar dan zonder intensief gebruik van Instagram 😉. Ik ben niet creatief en onze zoon van 1,5 eet pas sinds de quarantaine met de pot mee. Koken vind ik prima, zolang t binnen 20 a 30 minuten op tafel staat (want dat is lang genoeg een jengelend kind aan je been). Ik maak geen mooie kiekjes, mijn kind ziet er doorgaans uit alsof ie in een vuilnisbak gedoken is. En die leuke setjes op insta zijn ook allemaal leuk, maar stiekem ook allemaal best duur, dus lang leve de hema. Ik denk niet dat onze kinderen er onder zullen lijden. (Al ben ik stiekem óók jaloers op de knutsel en alles voor elkaar moeders)