De feestdagen, moeilijke tijd

December 2002 was ik dolgelukkig, ik had een positieve zwangerschapstest. De 1ste controle bij een gyn viel tegen. Zijn reactie als je me niet gezegd had dat je zwanger was dan had ik het nog niet gezien. Wie is hier de dokter, denk je dan.

Door deze negatieve ervaring een andere gyn gezocht en gevonden. Normaal een afspraak voor kerstmis, door een spoedgeval bij de gyn is deze afspraak verzet naar 31 december. Ondertussen wel wat last van buikpijn maar geen bloedverlies, dit kon geen kwaad zei de verpleegster. 

Op 31 december vol ongeduld naar de afspraak. Na de nodige vragen eindelijk de echo. Maar spijtig genoeg was het mis. Mijn baarmoeder was de grote voor 10 weken zwangerschap, er was een placenta maar geen vruchtje. Mijn wereld stortte in.

Ik kreeg de keuze wachten tot mijn lichaam zelf de miskraam afstootte of een curettage. Na alles even te laten bezinken en een goed gesprek met mij partner en mama besloten om een curettage te laten doen.Ik mocht op 1 januari 2003 naar het ziekenhuis komen.

Dit was de ongelukkigste nieuwjaar die ik ooit heb gehad. Met een gebroken hart ben ik naar het ziekenhuis vertrokken. Wat voelde ik me slecht en na de ingreep zo leeg en verdrietig.

Nu 13 jaar later met de feestdagen voor de deur, voel ik het verdriet nog steeds opkomen, ook al heb ik ondertussen 3 prachtige zonen. De oudste is trouwens in november 2003 geboren, dus ik was vlug terug zwanger en toch is er nog steeds dat stukje in mijn hart dat ieder jaar weer weent.

We hebben nu ons Sterretje aan de hemel en met oud op nieuw ga ik altijd even alleen buiten staan om naar de sterren te kijken en er tegen te praten.

Ik mis je nog steeds heel erg Sterretje .