De ergotherapeute
Een bezoekje aan de ergotherapeute levert nieuwe inzichten op. Of niet?
Hoe is het gegaan de afgelopen weken hoor ik haar vragen. Tja hoe is het gegaan? Met 1000 gedachten in mijn hoofd weet ik niet wat ik moet antwoorden. Na een korte stilte komt er een aarzelend "wel goed denk ik?". De ergotherapeute gaat verzitten en kijkt me onderzoekend aan. Nog contact gehad met de bedrijfsarts? Een bedrijfsarts en ergotherapeut hoor ik je denken? Na de rits diagnoses van de vorige keer blijkt dat ik daarnaast ook een burnout heb. En als kers op de taart ben ik ook nog zwanger. Ik denk dat ik serieus mee moet gaan doen met een grote loterij. Want de kans dat je dit allemaal tegelijkertijd hebt, is denk ik even groot als het winnen van de postcodekanjer.
Terug naar de ergotherapeute. Om me te helpen met mijn burnout ben ik bij een gespecialiseerde ergotherapeute terecht gekomen. Stiekem heb ik wat medelijden met dit meisje dat nog niet zo lang geleden haar opleiding heeft afgerond. Een hormonale zwangere vrouw met een burnout is al een flinke kluif maar als daar ook nog een peripartum depressie, angststoornis en agorafobie bij komen, kan ik me voorstellen dat het wat te complex wordt. Ze vraagt of het gelukt is om de tips toe te passen. Even krijg ik een kleine glimlach op mijn gezicht. 1 van die tips was om mindfull te ontbijten. Als nuchtere Zeeuwse was dat al wat moeilijk te verteren laat staan om die manier van ontbijten met een stuiterende 3 jarige uit te proberen. Ze merkt op dat ik ook eerder op zou kunnen staan zodat ik even een rustig ontbijt moment voor mezelf heb. Opzich leuk bedacht maar de dag om 5 uur beginnen, vind ik toch wat teveel van het goede. Ze kijkt me wat vertwijfeld aan. Deze tips uit het handboek burnout zouden normaal gezien moeten werken, wat nu? Ik ben ondertussen in gedachten verzonken over de ochtenden met een 3 jarige stuiterbal. Ik zie me al mindfull zitten in kleermakerszit aan tafel met mn wierook en kruidenthee terwijl mijn 3 jarige wervelwind het huis afbreekt.
Zullen we dan maar een nieuwe afspraak maken, hoor ik haar vragen. Over 2 weken zien we elkaar weer. Ik ben benieuwd met welke tips het handboek dan komt.
Ik loop glimlachend de trap af van het statige herenhuis waar de ergotherapiepraktijk gevestigd is. Ondanks de zwaarte van de situatie voel ik me licht als ik naar buiten loop. De prachtige herfstkleuren en vallende kastanjes trekken mijn aandacht. De wereld draait blijkbaar gewoon door en ook deze ingewikkelde situatie gaat gewoon weer voorbij. Eenmaal in de auto terug naar huis hoor ik better days are coming uit de speakers komen. En zo is het maar net. Morgen weer een nieuwe dag.