De eerste keer op de dagbehandeling

18 maart 2021

Vandaag eerste keer op de dagbehandeling voor het medicijn, m’n tweede infuus!

Ik meld me aan aan de balie en word snel geroepen. Ik mag mee naar de behandel kamer, in die kamer staan 8 relaxstoelen en bij elke stoel staat een tafeltje. Er is een koffie en thee bar met koeken en er zitten 3 andere vrouwen! Allemaal aan hetzelfde infuus, ik ben m’n vragenlijst vergeten in te vullen en mee te nemen! De verpleegster grapt ‘de eerste keer zien we het door de vingers!’ Een vrouw naast mij zegt; ‘ het valt allemaal uiteindelijk wel mee, ze zijn aardig, er word koffie gebracht. Zie het als een beetje me-time, je moet toch!’ Ze heeft gelijk, je moet het jezelf comfortabel maken. De ene heeft een boek bij, de ander een iPad en de persoon naast mij luistert muziek!

Het infuus word geprikt en mijn dossier word met me doorgesproken! ‘Jeetje, wat moet jij van ver komen, dat had niet langer moeten duren!’ Zegt de verpleegster. Het is dus echt wel heel heftig (geweest) en dat besef komt steeds pas meer binnen als mensen die er verstand van hebben dat zeggen. Ze vraagt of ik nog bloed verlies en ja dat doe ik, inmiddels al 5 weken! Ze zegt dat dat de ernst van de ontstoken darm laat zien. Zowel mijn hb en lever hebben het ook flink te verduren gehad want die waardes zijn echt heel erg laag geweest! Langzaamaan gaan die waardes omhoog!

De verpleegkundige van de afdeling komen zich voorstellen terwijl de medicatie klaargemaakt word! Ik merk dat de mensen die hier zitten al een ‘band’ hebben opgebouwd met de verpleegkundige want dit zijn de verpleegkundige die je dus vaker gaat zien!

Er word gevraagd of ik wat te drinken wil en een koekje lust! Een kapper en een nagelstyliste en ik heb een me time moment hoor! Haha.

Er word me nog van alles uitgelegd voor de volgende keer zodat ik die dingen allemaal weet! Ze doen het rustig aan en op hun gemak! Ze vragen naar Lobke aangezien er duidelijk in m’n dossier staat dat ik pas een half jaar geleden bevallen ben van een dochter! Ze vragen om een foto en natuurlijk show ik die met trots!

Het medicijn is klaar en de instellingen worden op de infuuspaal gezet! 2uur inlopen en 2uur nablijven.. ik zit hier dus tot 15.00uur vanmiddag! Top, heb alleen mijn telefoon meegenomen omdat ik dacht dat het iets minder lang zou zijn! Nou ja goed. Ik krijg vanmiddag hier lunch, fijn kan ik toch nog een beetje uiteten! Haha!

Nou doe lunch waren 2 witte boterhammen kaas, dat word een rondje MC dadelijk puur omdat ik vind dat ik dat verdien nu!

Verpleging loopt in en uit en langzaam ontstaan er gesprekken onderling. We praten allemaal met elkaar wie waarvoor hier zit en hoe je je voelt en dat wordt goed aangegooid met een dosis humor. Allemaal moeders met kinderen in verschillende leeftijden! De verpleging komt af en toe vragen of het wel goed gaat omdat het zo gezellig klinkt!

Hoe verder in het infuus hoe zwaarder ik het vind. Ik word vermoeider en krijg hoofdpijn! Dit had ik de vorige keer helemaal niet! Ik geef het aan en de verpleegkundige zegt dat dat erbij hoort. Dat het een normale reactie is en de kans dat dit elke keer gebeurd aanwezig is. Ik krijg weer een hele dosis aan medicatie in mijn lijf gepompt daardoor is de tijd ook zo lang dat het binnen word gedruppeld! De verpleegkundige geeft nog eens aan dat het niet niks is wat er in je lijf word toegediend! En dat klopt ook, je wil alleen zelf zo graag door!

De tijd verstrijkt en in scroll een beetje door mijn telefoon. Er worden elk uur controles gedaan, die blijven prima dus dat is fijn!

Als het medicijn erin zit word er nog een spoeling doorheen gespoeld en daarna de laatste controles als die goed zijn mag ik daarna weer door naar huis, mijn bed in is het advies! En over 4 weken krijgen we hetzelfde riedeltje alleen dan nog met een dosis aan prednison die kreeg ik nu niet omdat ik die nog in pil vorm krijg! Gelukkig word die afgebouwd.

Word vervolgd..