Snap
  • kraamweek
  • GroepBStreptokok
  • eindelijknaarhuis

Kraamweek; zieke mammie en een zieke baby

Streptokok B

In de komende dagen begint alles te landen. Maar zowel mama als de baby zijn nog steeds ziek. We liggen dan ook niet bij elkaar en ik kan er maar een paar keer naar toe. Mijn partner kan gelukkig wel wat vaker langs om de baby een flesje te geven.

De baby spuugt veel en bij mij komt de borstvoeding niet op gang. Ik krijg zo veel verschillende en tegen elkaar sprekende adviezen over de borstvoeding dat ik er gek van wordt. Ook schoonmoeder doet er nog een schepje boven op: als je geen borstvoeding geeft ben je een slechte moeder. Gelaten laat ik het over me heen komen.. Mijn lichaam doet zijn best, maar het komt niet op gang.

Dan weten ze een oorzaak waarom we beide ziek werden, streptokok B. Dat betekend direct dat ons verblijf verlengt gaat worden. Antibiotica via infuus. Dat infuus van de baby is losgelaten en zijn adertjes zijn poreus geworden, hij is bijna niet meer te prikken. Na een paar dagen wordt ik verlost van de slangetjes en komt de kleine schat bij mij op de kamer liggen ipv neonatologie..

Ik houd mezelf staande, ga door met overleven en nadat de kleine man meer dan een week oud is, mijn bloeddruk redelijk gestabiliseerd mogen we naar huis. Toch wel spannend. Ik gaf aan dat ik extra verzekerd was, dus we zouden thuis nog kraamzorg krijgen.

Ze gave aan dat dat niet het geval was en mijn partner belt met de zorgverzekering, nee, ik had het mis, geen kraamzorg meer bij thuiskomst. Ik mocht dan wel lichamelijk en geestelijk in de puinpoeder liggen, ik weet zeker dat ik het wel heb en naar nog een telefoontje maar nu vanuit mezelf hebben we thuis kraamzorg gehad tot en met de 14de dag. 

Thuis, konden we heerlijk er even aan wennen, de eerste twee dagen hadden we kraamzorg van twee dames (een vaste kracht en een dame die aal het re-integreren was), de laatste dagen een andere dame. Ik ben heerlijk in de watten gelegd en kon lekker veel coconnen. Maar het was en bleef een struggeling om te zorgen dat de baby genoeg voeding kreeg en ook de borstvoeding blijft een drama. 


We maken een afspraak bij de osteopaat op aanraden van de verlokundige, hier kunnen we terecht als de baby iets meer dan 2,5 week oud is. Hij huilt redelijk veel en wellicht dat dat helpt.