9 jaar geleden
De bluetooth navelstreng
Mijn vriend heeft hem echt zelf doorgeknipt, hij weet het zeker, er MOET dus sprake zijn van een virtuele verbinding!
Bluetooth, dat moet het zijn! Dat houdt onze navelstreng verbonden, dat is de conclusie van mijn vriend. Op 23 augustus 2012 had hij echt de schaar in zijn hand en heeft zeker geknipt. Maar de connectie bestaat nog steeds.
Het filmpje van Pandora over kinderen die geblindoekt hun moeder uit een rij kunnen halen tovert een glimlach op mijn gezicht. Want zo is het gewoon: mama's en kindjes herkennen elkaar ook met ogen dicht. Hoe vaak ik al voorgevoel heb gehad dat klopte. Ik heb geen thermometer nodig om te voelen of ze het gewoon warm heeft of koorts heeft. Ik kan voorspellen of ik er 's nachts uit moet omdat haar dag te veel indrukken had (ook al was ik er de hele dag niet bij), ik voel aan wanneer er een ziekteperiode aan komt (ook als deze zich nog niet heeft aangekondigd) en mijn voorspellingen over het aantal uren dat ze in de middag slaapt kloppen meestal.
Enerzijds heel erg fijn, als mama, maar voor papa is het soms moeilijk te begrijpen. Gelukkig is ze nu op een leeftijd dat ze ook heel veel aandacht van papa wil en hij haar inmiddels wel zo goed kent dat hij haar kan 'lezen', maar de band met mij blijft anders. Ook omdat ik het heerlijk vind laat ik mijn bluetooth de komende jaren toch maar lekker aan staan, zolang zij het ook nog wil!
