De 17e dag

Op 2 augustus kregen onze dochters er een broertje bij…. Een prachtig mannetje met een prachtig gezichtje, mooi varkentjes roze en ontzettend lief en zoet… een kopie van zijn grote kleine zus alleen dan de jongensversie. Wat is hij ontzettend welkom in ons gezin. Voor het eerst durf ik te zeggen dat we ‘completer’ voelen. Echt compleet zullen we nooit meer zijn, maar we wilden altijd vier kinderen om voor te zorgen en die zijn er nu. Het gemis van Juliëtte* is deze eerste weken misschien nog wel groter dan het ooit is geweest. De grote zussen van Reinder zijn ontzettend gelukkig met de komst van hun broertje. Ze knuffelen hem, kussen hem, wiegen hem en zijn het liefst de hele dag bij hem. Ik vraag mij af wat voor kind Juliëtte* geweest zou zijn. De karakters van onze kinderen zijn zo ontzettend anders van rustig tot druk en alles wat er tussenin zit. Soms is het een chaos in huis met vier kinderen, maar wat is het een voorrecht om voor hun te mogen zorgen. Al blijft er ook altijd de schaduw van het verdriet en het gemis om Juliëtte*. Soms is het alsof ik twee levens leef, eentje met en eentje zonder haar. Het verdriet van het gemis van een kind gaat zo ontzettend diep. Veel dieper dan je je ooit kan voorstellen. Bij een nieuw kindje komen nieuwe zorgen en ook daar moet je wederom doorheen. Vandaag is een lastige dag. De dag dat Reinder ouder wordt dan zijn grote kleine zus. Op de 17e dag overleed Juliëtte*. Het is een rare dag… een dag die ik moet overleven. Vandaag kan ik even niet begrijpen waarom haar zusje en broertje wel groter mogen groeien. Waarom precies zij ziek moest zijn en niet bij ons mocht blijven. Wij hadden haar zoveel te bieden. Drie jaar na het verlies van Juliëtte* kan ik het nog altijd niet accepteren dat ze er niet meer is. Ik probeer haar mee te nemen, maar realiseer mij ook dat ze er nooit meer is. Dat haar zusjes en broertje haar nooit zullen leren kennen en dat wij steeds verder van haar verwijderd zijn. Ik hou mij vast aan het idee dat iedere stap verder weg ook een stap dichterbij haar is en dat ik haar ooit ver ver weg in de toekomst weer in mijn armen zal sluiten. Voor nu knuffel ik de meiden en knuffel ik Reinder… en hou ik Juliëtte* dicht bij mij in mijn hart.