Snap
  • Mama
  • Zwanger
  • spanning
  • liefde
  • onverwacht
  • verassing
  • 3kindjes

Dat is even schrikken !

Owjee net 6 maand geleden bevallen van onze dochter en daar stond ik dan in de badkamer met een positieve zwangerschapstest.

En een kleine baby, die lag te huilen in haar bedje. Omdat ze graag wat wilde drinken bij mij. 

ik gaf nog borstvoeding daar begon het vermoeden. Philou is nooit een geweldige drinker aan de borst geweest door haar reflux was toch altijd al een beetje een strijd. De afgelopen dagen was ze al wat onrustig steeds los laten of gewoon niet willen drinken, ik heb het maar gelaten en gekolfd en haar dat in de fles geven, ook daar deed ze moeilijk mee. Uiteindelijk gaf ze het op en dronk ze hem leeg ik dacht dat het de reflux was en gaf die medicijnen, al de schuld zo van zie je wel het werkt niet. 

Tot de bewuste dag van de test, mijn man werkte thuis en zei je zou toch niet zwanger kunnen zijn ? 

Ik heb heel hard gelachen en zei tegen hem nee joh ik zit aan de mini pil en geef haar volledig borstvoeding  Of kolfde elke 3 uur. 

Mijn man ging weer naar boven en ik zat met Philou op de bank het liet me niet los, zou het kunnen  dacht ik ? Zou Philou het opmerken en daarom niet drinken ? 

Het liet me niet los en toen bedacht ik me dat ik nog wel ergens een zwangerschapstest had liggen ik snel naar boven Philou in haar bed gelegd, en Ik op zoek naar die test hebbes dacht ik snel plassen en wachten maar. Ik staarde naar die test zag het eerste lijntje en dacht zie je wel niks aan de hand ben gewoon nog niet ongesteld door de borstvoeding. 

En opeens zag ik een heel vaag lijntje ik dacht dat is vast niks maar was wel binnen die 3 minuten. Dus ja dat moest dan kloppen toch ? Philou huilde inmiddels alweer dat ze uit bed wilde en ik keek naar die test en dacht nee ik ben net bevallen, ik heb al twee kleine kinderen van net 2 en 6 maanden hoe ver ben ik dan? Dat wist ik ook niet kon ongeveer herinneren wanneer we dan voor het laatst sex hadden gehad, en terug gerekend zou het dan 4 week moeten zijn, op dat moment ging er van alles door mijn hoofd en riep ik mijn man naar beneden zo van je moet even wat bekijken. Hij komt naar beneden ziet de test en zegt ben je zwanger? Ik zei daar lijkt het wel op. 

Hij was zo verbaasd en een beetje boos het was maar een grapje wat ik maakte, zei hij ja nou omdat jij erover begon wilde ik het uit sluiten. Dus mijn man zei haal maar een digitale dan weten we het zeker, ik naar de winkel geweest hem thuis nog een keer gedaan. En na een paar minuten stond er met grote letters ZWANGER! Alleen nog niet hoelang, dat bleef ook niet uit lang op zich wachten 2-3 ik dacht 2-3? Dat zou meer dan 4 week zijn. Ik wist het ook niet zeker omdat ik nog geen menstruatie had gehad. 

Ik denk dat mijn man wel 2 week chagrijnig is geweest van het feit dat ik weer zwanger was, en niet omdat hij geen 3 kindjes zou willen, maar omdat mijn zwangerschappen gewoon niet heel lekker lopen. 

We hebben het ziekenhuis gebeld uitgelegd wat er aan de hand was en mochten komen een week later prima in die week zou ik in mijn hoofd als dat zou kloppen 7 week zwanger zijn. 

Er werd een inwendige echo gemaakt en ik zag niks de gynaecoloog ook niet wel dat ik een eisprong had gehad en er zat wat bloed in mijn buik, kon twee dingen betekenen of er komt geen zwangerschaps en het word een miskraam of je bent nog maar 4-5 week dan zie je nog niks. Kom over 3 week maar terug. Nou jeetje wat duren die weken lang zeg. Na 3 week ging in in mijn eentje terug er werd bloedgeprikt om te kijken naar het hcg level en een echo, weer een inwendige echo en daar kwam een heel klein bolletje te voorschijn, met hartactie ik was opgelucht want mijn lijf hield mij niet voor de gek maar ook heel spannend want wat staat ons te wachten? 

Toen zei ze iets wat ik niet had verwacht misschien zijn het er 2 ! Sorry wat zei je ? Nou misschien is het een tweeling zei de gynaecoloog maar ik zie daar nog geen hartactie of het is iets anders maar dat moet we over 2 week even weer uitsluiten. 

Ik dacht 2 week wachten op bevestiging of het misschien geen tweeling is? En ik moest dit mijn man gaan vertellen dus ik belde hem en zei ik heb goed nieuws er zit een klein hummeltje met hartactie alleen misschien zit er nog een daar was ze nog niet zeker van en daarom moet ik over 2 week terug komen. Mijn man zegt wacht even 2 een tweeling dat meen je niet je maakt een grapje. Ik zeg nee dat doe ik niet.

2 week verder weer een echo, vol spanning kijk ik naar het beeld inmiddels zie ik daar een klein hummeltje met armpjes en beentjes een beetje bewegen, de gynaecoloog kijkt aan alle kanten of ze er 2 ziet en ze zegt nee hoor het is er 1 en alles ziet er goed uit. 

Opgelucht ga ik de spreekkamer uit bel mijn man en vertel hem dat er een kindje in mij mag groeien. 

Inmiddels ben ik 9 a 10 week en zijn we er helemaal aangewend dat we straks 3 kleintjes hebben rond lopen. En dat Novan voor de 2e keer grote broer mag worden en Philou grote zus. 

Wie had dat verwacht ? Tot zover mijn verhaal ik vertel later hoe het verder met mij gaat. 

Wil je graag weten hoe het met mij en ons gaat check dan mijn insta: @lisadamwijk

's avatar
2 jaar geleden

Ohhh dit lijkt net ons verhaal. Na ruim 6 maanden was het tijd voor mijn uitstrijkje, want die had ik eerder niet kunnen doen ivm mijn zwangerschap. In de brief staat dat je niet zwanger mag zijn. Omdat bij de eerste een heel ziekenhuis traject aan vooraf is gegaan, wilde ik niet aan de anticonceptie. Na 6 maanden met een condoom te hebben gedaan, hadden we zoiets van, het kan ons toch niet zelf lukken en als het wel lukt dan is het welkom. Nu was de dag van het uitstrijkje aangebroken en we hadden het maar liefst 1x zonder condoom gedaan. Gezien ons voortraject was ik er dus van overtuigd dat ik niet zwanger zou zijn. Maar ja, theoretisch zou er dus een mogelijkheid zijn en ik had nog een test liggen, dus die heb ik er maar bijgepakt van voor de zekerheid dan. Ook van te voren niet eens met mijn man over gehad om dat te doen. Vol ongeloof heb ik daarna naar de test gekeken… ZWANGER. Hoe dan…. Ik wilde mijn man dit natuurlijk niet telefonische vertellen. Wel de huisarts gebeld dat de afspraak niet door kon gaan. Rond 5 uur was mijn man thuis en heb ik hem het eindelijk kunnen vertellen. Hij was net zo verbaasd als mij, hoe dan…. Nadat ik de verloskundige had gebeld, mochten we een afspraak maken voor een echo. Op de eerste echo was nog niet veel te zien. Een leeg zakje en een cyste op mijn eierstokken. Dus ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis. Een aantal weken later zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Wat duurde dat wachten lang, maar tijdens de echo werd het al snel duidelijk dat er weer een mini mensje in mijn buik groeide. We waren zo gelukkig en zijn dat nog steeds. Onze meiden zijn nu 7 en 8 en door het kleine leeftijdsverschil hebben ze ontzettend veel aan elkaar. Hopelijk blijft dit voor altijd 💕

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Liesje90?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.