Dan werkt mijn moederhart zeker niet helemaal zoals het hoort?

Toen Flore nog geen week oud was besloten wij om haar ‘s nachts op haar eigen kamer te laten slapen. Niet omdat ze zoveel huilde of wakker was, in tegendeel ze sliep eigenlijk al best lang achter elkaar door. We kozen hier vooral voor omdat we zelf van ieder geluidje wakker werden of als ik niks meer hoorde ging kijken of ze nog wel ademde. Conclusie, wij sliepen amper terwijl zij heerlijk lag te knorren.

Als je kraamhulp het er niet helemaal mee eens is

Toen we dit voorlegde aan de kraamhulp was haar reactie: “moederharten kunnen dat vaak echt nog niet aan hoor in zo’n eerste week...”. En natuurlijk sloeg bij mij meteen lichte paniek toe. Deed mijn moederhart het niet? Of niet goed genoeg, omdat ik m’n kind in de eerste week gewoon op haar eigen kamertje wilde laten slapen?

Gelukkig duurde deze paniek maar kort, want ook in deze situatie was Google weer mijn beste vriend. Al snel vond ik verhalen van ouders die hun kindje ook meteen op de eigen kamer hadden gelegd en dat dat helemaal prima ging. Daarnaast was mijn redenering vooral, we kunnen haar altijd weer terug verhuizen naar onze kamer, maar dan hebben we het in ieder geval geprobeerd.

Dus zo gezegd zo gedaan Flore ging heerlijk in haar eigen kamer slapen. De volgende ochtend? De kleine meid werd net als de eerdere ochtenden vrolijk wakker, wij hadden een paar uur achter elkaar doorgeslapen en belangrijkste van dit al: mijn moederhart stroomde nog steeds over van liefde.

Niks mis mee dus. ;)

Twijfel jij ook wel eens of je wel de juiste keuzes maakt?