Cryocoagulatie van de cervix

Cryocoagulatie van de cervix... wat een ingewikkelde zin toch? Uiteindelijk is het een behandeling van de baarmoedermond door middel van bevriezing. Maar ik zal bij het begin beginnen, hoe kwam ik uit eindelijk bij deze behandeling terecht? Ik deel dit verhaal omdat het dus blijkbaar heel vaak voorkomt maar ik er nog nooit iemand over heb gehoord of over heb gelezen.

De laatste paar maanden kreeg ik tijdens de seks steeds heftigere bloedingen. In het begin bedacht ik elke keer wel weer een excuus waardoor dit kon zijn maar op een gegeven moment was er een bloeding en het bloed was zo helder rood. Het halve bed zat onder en wij zelf trouwens ook. Nog 3 dagen erna liep ik met een mini tampon in omdat het bloeden nog niet helemaal over was. Dat was het moment dat ik dacht nu ga ik toch maar de huisarts bellen. 

Zelf werk ik op het laboratorium in het ziekenhuis en ik ben toch altijd graag voorbereid voor ik de huisarts bel, dus ik ging googlen. En ik had al een vermoedde wat ik tegen zou komen en ik wilde gewoon weten, tegen beter weten in natuurlijk, of ik het bij het verkeerde eind had. Baarmoederhalskanker.. 

Jaa.. had ik maar niet zo eigenwijs moeten zijn om te googlen. Dat ik de huisarts belde, de assistent nog net niet in paniek raakte van mijn verhaal en ik de volgende dag al terecht kon voor een uitstrijkje, maakte mijn gevoel er niet geruster op natuurlijk. Het uitstrijkje maken veroorzaakte natuurlijk ook weer een fijne bloedingen. Ongeacht de uitslag, ik zou van de huisarts sowiso een verwijzing naar de gyneacoloog krijgen.

Natuurlijk waren er ook andere hits geweest op internet, zoals een soa of bijvoorbeeld een ontsteking. Ik werd dus inderdaad ook getest op een aantal soa's. Want best gek is voor je gevoel, aangezien we 3 jaar getrouwd zijn en 2 kids hebben.. stel je voor dat ik dat zou hebben... dan zou er een hoop uit te leggen zijn.. dus hoppaaa nog een zorg erbij

De uitslag duurde bijna 2 weken.. zenuwslopend. Maar daar was het verlossende antwoord, geen afwijkende cellen en ook geen soa's! Yeaahh feestje!! Maaar waar komende de bloedingen dan vandaan?

De volgende dag liep ik gelijk even langs de poli gyneacologie bij mij in het ziekenhuis, vanwege de corona zijn de wachttijden onwijs opgelopen helaas. Gelukkig was er die week erna een plekje vrij gekomen en anders moest ik wachten tot ergens in september.. (het was juni op dat moment)

Ik had het uitstrijkje en de soatesten express al in mn eigen ziekenhuis ingeleverd waardoor ik de arts al een stap voor was, scheelde me toch weer een extra afspraak en tijd. Bij de arts op kamer mocht ik bijna direct plaats nemen innde befaamde stoel. Er hing een tv scherm naast mijn hoofd en ik kon dus mee kijken hoe het er binnen allemaal uitziet. Best bijzonder haha. Hij legde uit wat het probleem was. Bij mijn baarmoedermond zitten cellen vanuit de vagina en niet vanuit de baarmoeder, de vaginale cellen bloeden makkelijker dan de cellen uit de baarmoeder. Daar hebben ze ook een behandeling voor. Ze bevriezen de baarmoeder mond (beetje zoals bij een wratje) daardoor ontstaat er een schaafwondje en nadat deze is geheelt zitten, waarschijnlijk, de baarmoedercellen er ipv de vaginale cellen.

De arts vertelde dat dit een veel voorkomend probleem is bij vrouwen rond deze leeftijd (ik ben 29). Hoe komt het dan dat ik er nog nooit iemand over gehoord heb? Dat ik het nog nooit voorbij heb zien komen? Toen ik aan mijn moeder het verhaal vertelde bleek dat zij dit vroeger dus ook gehad heeft, ik was helemaal verbaasd

De dag van de behandeling was ik echt rete zenuwachtig. De arts zei wel dat ik er weinig van ging voelen, maar ik kon het me gewoon niet voorstellen. Als ze daar binnen de boel bevriezen dat moet toch zeer doen?!?!?! Nou ik dus met knikkende knieen daar naar binnen en hup weer die stoel in. Hij belde iemand om te assisteren en bracht ondertussen een soort eendebekje in. De assistent kwam binnen met een apparaat, ik kreeg er gewoon kippenvel van. Het leek een beetje op een boormachine met een redelange stang eraanvast en daar zat een metalen dopje op. Aan de onderkant van de boormachine zat een slang naar een apparaat waarop de temperatuur etc geregeld werd. Hij ging vertellen wat me te wachten stond. Dat dopje op de stang zou naar binnnen gebracht worden tegen mijn baarmoedermond aan en dan zouden ze het -48 graden maken en 1.5minuut en daarna nog een keer. Het zweet brak me uit. -48 graden!! Zijn ze wel helemaal lekker!?!?

Ze gingen beginnen en ik zat te wachten tot ik de pijn zou voelen, maar dat kwam niet. Prettig? Nee dat niet maar hrt valt zeker niet onder de term pijn. De eerste 1.5 minuut pakte zo goed, bleek nadat hij met de camera weer even had gekeken, dat het nu nog maar 1 minuut hoefde. Na de 2e minuut was het loshalen van het dopje wel even lastig, er werd wat warm water ingebracht om het los te weken. Dat is echt een gek gevoel haha. Ik kwam wel met aardige tril beentjes van de stoel af, alle spanning kwam eruit. Volgens de arts zou ik die dag wel beetje last hebben van kramp en dat klopte. Alsof je menstruatie elk moment kon gaan beginnen. Verder heb ik ongeveer 2 weken lang last gehad van wondvocht daar eruit loopt. En aangezien je 2 weken geen tampons mag dragen (en niet mag zwemmen, in bad en geen seks) moest ik aan de maandverband en inlegkruisjes

Of het heeft geholpen? Dat weet ik nog niet, de 2 weken zijn nog niet voorbij, ik verlies ook nog een beetje wondvocht. Maar het wordt gelukkig steeds minder. Heeft een van jullie deze behandeling ook wel eens gehad? Of herken je deze symptomen maar nooit wat meegedaan? Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal!

Liefs

Patty