Corona, werk & het gezin draaiende houden.

Iedereen heeft het er over en ook ik ga het er even over hebben. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Overal waar je kijkt, gaat het er over. Heel het dorp, land, continent en de wereld heeft het er over. Het corona virus. En het is me nogal wat. Iets wat ik in het begin, als vele andere waarschijnlijk, totaal onderschat had. Ik vind het niet heel eng nu ik zwanger ben. Er is geen bewijs dat zwangere vrouwen 'meer' vatbaar zijn dan ieder ander maar ik kijk wel uit en probeer zo goed mogelijk op te letten. 

Gelukkig heeft het mijn naasten en mijzelf (nog) niet getroffen. Maar het is wel echt een gekke tijd zo. Ik werk op een kinderdagverblijf, die momenteel alleen open is voor ouders die vitale beroepen hebben. We hebben per dag maar een aantal kindjes om op te vangen dus we rouleren qua personeel. Zo hebben we meer tijd voor administratie, schoonmaak en andere klussen. Ook kunnen we een aantal dingen thuis doen en zijn we wat extra vrij. Ik moet zeggen dat het toch wel gek is om zo lang de kinderen niet te zien en hebben met wat collega's bedacht om allemaal een fotootje van onszelf te maken met een hartje, zodat we een collage kunnen maken en dat met een boodschap naar de ouders en kinderen kunnen versturen. Zo hopen we een beetje in contact te kunnen blijven met elkaar. 

Mijn vriend werkt op een ROC in Utrecht en werkt momenteel thuis. Hij heeft z'n laptop van 't werk mee naar huis genomen. Hij zit elke dag te skypen met collega's, mailtjes weg te werken en te bellen. Dit betekend dat ik thuis overdag de zorg voor onze dochter op mij neem (en zorg dat ze hem niet al te veel afleid tijdens 't skypen, al vinden z'n collega's het wel gezellig om ineens een blije dreumes in beeld te zien haha) en daar tussen door plannen we mijn werkzaamheden voor mijn werk. Tot nu toe is het nog goed op elkaar af te stemmen. Ik zou mijn dochter van 1,5 jaar mee kunnen nemen naar mn werk als ik moet werken maar ik wil haar niet bloot stellen aan andere kinderen en mensen als dit niet nodig is. 

Ik ga elke dag even met E. wandelen. Wij wonen voor een speeltuin met een groot grasveld dus daar spelen we ook even. Soms gaat mijn vriend even mee zodat ik even mijn handen vrij heb. Want ik ben nog steeds zwanger en veel tillen, bukken en lopen is niet helemaal fijn. We doen ook elke dag even een kleine boodschap bij de locale supermarkt. Ook zit er bij ons in de wijk een soort kinderboerderij. Je kunt er niet in, alleen langs lopen. Dus we lopen vaak met de kinderwagen even langs om bij de geitjes, pauwen, hangbuikzwijn, kippen, hanen & vogels te kijken. Ze vindt het prachtig en kijkt met grote ogen naar alles wat er voorbij loopt. (zie foto) 

Mijn vriend en ik zijn ook maar begonnen om het gehele huis lekker op te ruimen en schoon te maken. Zo hebben we de hele zolder opgeruimd. heel wat vuilniszakken met troep lichter is het weer een zolder waar je kunt lopen haha! De badkamer en keuken hebben we ook grondig aangepakt en aankomende week komen onze nieuwe meubels binnen. Van zowel de babykamer als de woonkamer dus dat hebben we weer wat om in elkaar te zetten en in te ruimen. 

Verder zien wij op mijn schoonouders na, niemand. Even zo min mogelijk sociaal doen. Wel echt heel saai. Maar helemaal begrijpelijk en logisch dat alles gesloten is en je thuis moet blijven. Ik lieg niet als ik zeg dat ik er naar uit kijk dat we weer van alles mogen en kunnen. Ik ben ook oprecht heel benieuwd wanneer de scholen weer open gaan. Want het zal mij niks verbazen als dit pas na de mei vakantie zal zijn. Dit betekend dat ik vanuit deze corona crisis zo mijn zwangerschapsverlof in rol. Want ik heb 14 mei mijn laatste werkdag. Spannende tijden voor iedereen. Laten we hopen dat iedereen gezond blijft, 1,5 meter afstand houdt en dat er niet meer doden vallen.. 

Houd vol iedereen! Er komen betere tijden aan...